Lisede okudugumuz yillardi. Yazlari okul bitince kendi koyunlarimizin cobanligina giderdik. Zaten okullar bitince yaylalarda cikmis olurdu.Mal cobanlari ve bizim kadar büyük olan koyun cobanlari aksamlari koyunlar kapatildiktan sonra toplanir ve sabahlara kadar sohbet eder dolanirdik, bagirir cagirirdik Tabii herkeste bu gürültülerimizden sikayet ederdi. Büyüklerimiz tarafindan bunun icin azar isitirdik ama iste genclik kim dinlerdi.

Kirazlar zamani gelince toplanir köye kiraz yemeye gelidik. Rahmetli Bilal Amcanin kirazlarini calar yer ve sabah olmadan tekrar yaylaya giderdik. Rahmetli Bilal amca Ayi gelmesin ve kirazlari kirmasin diye kirazlari beklerdi. Orda bir cadiri vardi ve bir fenerde devamli yanardi. Biz kirazlari yer kirar zarar verirdik ama Rahmetli Bilal amaca ya uyanmazdi yada uyanirda sesini cikarmazdi Arada sirada bir " haaaayy hayhayy" diye bagirirdi ama dedimya niye bagirirdi uyurken mi bagirirdi yoksa uyanik olurduda korkar öyle bagirirdi bilemezdik Rahmetli Bilal amca Kirazlari ayilardan korurdu ama bizlerden koruyamazdi.

Aslinda gitsekte kiraz istesek Rahmetli kendi eliyle toplar ve bize yedirirdi öylesine cömert adamdi ama iste istemezdikte calardik belkide calmak daha zevkli gelirdi bilmiyorum Helallikte alamadik Allah Bilal amcaya gani gani rahmet eylesin