Köye yeni gelmisiz, ramadangille giriste bir ev vardi. o evde rahmetli hüsnüfer ablanin eviydi. Bizlerle cok ilgilenirdi.

Birgün onlara gittim nasil agliyorum. hüsnüfer abla neden ben bitlenmiyorum kafam kasinsin istiyorum o da bana bakti güldü ne diyecegini sasirdi hemen hemen herkezin basinda bit vardi ama bizlerde olmuyordu cok sinir oluyordum. neyse ablam bir kactane bit bulmus ertesi günü ilk onlari gördügümde korktum sonra basima koydu ertesi gün ben kasinmaya basladim gün gectikce kasiniyorum ama bir okadarda seviniyorum. artik bende bitlenmistim. bir hafta sonra annem bendeki kasinmayi fark etti kafama bakti kafam sirkeden bitten gecilmiyo zavalli annem deliye döndü. sacimi kesmek istedi ben hemen ablamin yanina kactim. eve bitli gidersem sactan olucam o gün hüsnüfer ablamin yaninda sabahtan aksama kadar benim bitlerimi temizledi hic görmedigim siyah bir tarakla sacimi taradi sonra lambanin icinden birsey aldi. onunla kafama caldi kalanlari da eleriyle tek tek aldi. bitten kurtuldum. sacimda kesilmedi ve bitlenmeyi de taddim. okula basladigimda cook bitlendim.

bana emegi gecen hüsnüfer ablam nur icinde yat mekanin cenet olsun.allahim gani gani rahmet eylesin