Sizlere radyoyla ilgili çocukluk anımı paylaşmak istedim.Yıl 1965 Şavşat Şalcı Ukat ilkokulu ikinci sınıf öğrencisiydim. Köyümüz çok uzaklarda en ücra köşede bir köy.Radyonun olduğunu Ankara’da birilerinin konuşarak bizim burada onu dinlediğimizi büyüklerimiz anlatırlardı da şaşardık. Radyoyu hiç görmemiştik. Nihayet o gün radyoyla tanışma imkanımız olacaktı. Öğretmenimiz sınıfa radyoyu getirdiğini müjdeledi. Hepimiz heyecan içerisindeydik. Radyo dediği babalarımızın tahtadan yaptığı kutulara benziyordu Sadece bu biraz renkliydi. Artık öğretmenimiz düğmesini çevirmiş türküyü dinler olmuştuk.. Bizler sus pus olmuş cankulağıyla dinliyorduk. O anda öğretmenim bana Hasan söyle bakalım bunun içinde insan var mıdır ? yok mudur? Tabiii benim için yanıt vermek hiçte zor değildi çünkü ses insan sesiydi .Birazcık duraklammadan sonra vardır öğretmenim dedim.Herhalde ki öğretmende beni mahçup etmemek için hiç bir şey söylemedi sadece bıyık altı gülerek yerine oturdu.

Şimdi o aklıma geliyorda teknolojinin ne kadar hızla geleşitiğine şaşmamak elde değil.