sixiyalı iki genç kuşiyerlar. ola istanbulda bir alet varmiş. adi telezyonimiş. uzaktakiların ham sesini hamda yuzuni gostariyermiş. gencın biri olmaz demiş. yanlarından o arada istanbula t.h.y.de oğullarıni sık sık ziyarete gedan zkr emi geçiyermiş. demişlar buni bisa bilsa zkr emi bilur. oda son yolculuğuni teyyareynan yapmiş. gediyerlar yanına. zkr emmi telezyon diya bir alet çıkmiş. bunadur. san bilursun. zkr emi habela bir gerılıp ola oni bilmiyacakh navar ben ona bindim bila...