Bir yıl aradan sonra köye giitim.Gurbetten geleni sılada olanlar bir farklı bekler. benim de bekleyenlerim elbette farklı beklediğinin farkındaydılar.Bir yılının yorgunluğunu atmak dinlenmek için gitmeyi düşünsende oradaki şartlar bunun için değil. birde yaşanılan gerçek var. hala otlar biçilecek. taşınacak ve arkasından bir sürü v.s. Babamla kucaklaştım. Yıllar yormuştu bu gözlerinden belliydi.Buruk bir sevinçle karşıladı. Ekmeğini böldüğü, uykusuz geceler geçirdiği çocuklarından hiç biri şimdi yanında yoktu ve o çok yorgundu.Sessiz bir soru geçti kafasından hani öbürleri. Gurbet ne yazık ki bir kısım sevgileri gömmüştü. ana baba sevgisi, memleket sevgisi bir içten çekilen ofla karşılanır olmuştu. konuştuk, dertleştik. ‘YA’ dedi. Demek öyle. Kötü bir haber alacakmışta sormasa almazmış gibi bir duyguyla sorar gibi yapıp tekrar vazgeçtiği her soruyu cevapladım. Sonra üzülmemesi için gelmeyenlerin işi çoktu gelemediler dedim yalan söyledim. Yıllar önce yazdığım bir öykü yaşadım on beş gün boyunca. camiye gittiğimde değişen bir şey vardı. yaşlılar çok azalmıştı.Gurbetten gelenler vardı Yıllardır göremediklerimizi görünce hal hatır sorduk.Gözü yaşlıydı ihtiyarların. hep o yola dönüktü sohbetleri birilerini bekler gibiydiler.Gibi değil beklemekteydiler. Bu bir öykü mü dersiniz yoksa bu benim mi dersiniz bilmem. Ama sizi bekleyenler hala var. Doğup büyüdüğünüz toprak bile sizi özlerken boş verin bir işiniz yarım kalsın.belkide bir daha gitmek, belkide bir daha görmek şansını yakalamanız olmaya bilir. hazır gidebilmek var yaşamınızda bir gidin. Hala yolunuzu bekleyenler var. 01/08/2006