Şavşat ve Kültür-Sanat Öyküler

Duyguların Öyküsü

Mehmet Coşkun

Bir Zamanlar Bütün Duyguların Yaşadığı Bir Ada Varmış..Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri; Aşk dahil!!! Bir gün adanın batmakta olduğu tüm duygulara haber verilmiş. Bunun üzaerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar. Aşk adada en son kalan duygu olmuş, çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş. Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş.Zenginlik çok büyük bir teknenin içinde oradan gelmekteymiş.Aşk "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?" diye sormuş. Zenginlik "Hayır alamam, teknemde çok fazla altın ve gümüş var sana yer yok" demiş. Aşk çok güzel bir teknenin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir lütfen bana yardım et!" "Sana yerdım edemem Aşk sırılsıklamsın ve yelkenimi mahvedebilirsin" demiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş. "Üzüntü seninle geleyim" "Of Aşk o kadar üzgünüm ki, yanlız kalmaya ihtiyacım var" Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış. Aşk birden bir ses duymuş,"Gel Aşk seni yanıma alacağım" Bu Aşk'tan yaşlıca biriymiş, Aşk kendisini o kadar şanslı o kadar mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş, ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk yanıbaşındaki Bilgi'ye sormuş "Bana yardım eden kimdi?" "O Zaman'dı" demiş Bilgi. "Zaman'mı ? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir..
ACİ

Bu İçerik 303 Kez Görüntülendi

Kültür Öyküler Üye Listesi