Ve ;
Kemanlarda sustu...
Hüzne boğuldu vadi
Tarlada başak görülmez,
Dalda kuş ötmez oldu.
Korkunç bir uğultu sardı
soğuk sessizliği,
Gece aysız karanlığını saldı
üstüne yeşerenlerin
Ve umut yıldızlara kaldı...
Onlar dinledi derdini solgunların,
Aysız geceleri onlar bekledi,
Tomurcuğu karanlığa bırakmayan;
onlardı
Başağı yeşerten; onlar
Bülbülü yeniden şakıtan;
yine onlar oldu,
Çatlatırcasına sabrını çakmak taşının,
Bekleyip geceyi
Sabahı onlar doğurdu...

9 ARALIK 1991 / Alptekin Biber