Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

Düş Diye

Adnan Tokdemir

Dolandım köyümü düşümde yine
Gözüme takılan şeyleri gördüm.
İnce ince baktım bence her yere
İçime dokunan halleri gördüm:

Evleri eski, zamanı yorgun;
Ağacı bitkin, yeşili solgun.
Gözler mi yaşarmış, yüzler mi solgun?
Çökmeye yüz tutmuş Hanları gördüm…

Kötanı isteksiz, cılgayı düşkün;
Morbedi bezgin, ortağı süzgün.
Çift koşulmamış, öküz mü taykeş?
Boş haroyu, kurumuş tarlayı gördüm…

Dağı dumansız, sürü çobansız;
Ormanı ıssız, köknarı pissiz.
Kaval susmuş, sesi mi çıkmaz?
Dili tutuk, hıçkıran neneyi gördüm…

Dükkanlar kapalı, okul da viran;
Kalmamış kimsecik, hatırı soran.
Hayat mı durmuş, yaşam mı paydos?
Bacası dumansız evleri gördüm…

Ocak ateşsiz, pileki soğuk;
Kısılmış sesler, çıkıyor boğuk.
Meydan boşalmış, uğur mu kaçmış?
Tavşanı korkusuz, tilkiyi pervasız gördüm..

Beli bükülmüş, saçı ağarmış;
Avurdu çökmüş, dişi dökülmüş.
Dün delikanlıydı, bu gün ne olmuş?
Elli yıl önceki gelini gördüm…

Zurnayı suskun, davulu küskün;
Makarı atsız, atı yorgasız.
Tulum mu pörsüdü, halay isteksiz?
Pancarcıda inleyen halini gördüm…
____ . _____

Aslında düş değil gördüğüm benim,
Her daim düş diye sandığım benim,
Doğrudur heyhat..! andığım benim.
Yakıştıramam da düş olsun derim…

Adnan TOKDEMİR
İZMİR

Bu İçerik 186 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi