GÖNÜL SARAYIMI TALAN ETTİLER,

Gönül sarayımı talan ettiler
Enkaz altındayım, çıkamıyorum,
Sahte dostlar tekme atıp gittiler
Düşenin dostu yok kalkamıyorum.

Göz yaşlarım yüreğimi deliyor
O yürek ki günden güne eriyor
Deri çeken dert çekeni biliyor
Tükendim bitim de çekemiyorum.

Ümit desen bende artık kalmadı
Hayal kurdum hiç biride olmadı
Can alıcı gelip canım almadı
Nere gitmiş ise bulamıyorum.

Ömründe çaresiz kaldın mı bir kez
Ecelle baş başa geldin mi bir kez
Dost sandığın düşman çıktımı bir kez
Sırtımda hançerler sayamıyorum.

Hangi yana dönsem kapı kapalı
Dost diye seslendim eli sopalı
Manevi duygular madde olalı
Sevmedim maddeye tapamıyorum.

Çaresizlik nedir tadanlar varsa
Manevi duyguyu bilenler varsa
Özü sözü doğru insanlar varsa
Sabret var diyorlar edemiyorum.

Düğümlendi cümlem bunun üstüne
Sormayın ne olur sahi aslı ne
Nasıl diyeceğim Gönül Dostuna
Ne zormuş son veda diyemiyorum.

Yad edin bu dostu ayda bir anın
Şarkıyla şiirle selam yollayın
Şavşat Şairini hiç unutmayın
Hata yapmış isem utanıyorum.

Feryat figan eder durur Feryadi
Sevenin kalbinde olur Feryadi
Mahşerde sizleri bulur Feryadi
Helal edin dostlar diyemiyorum.

Ben bende değilim bilemiyorum
Elveda diyorum gidemiyorum.

28.03.2003




BURDA,
(ŞAVŞET’TA)


Niye inanmazlar niye görmezler
Özü sözü doğru insanlar burda,
Gönül dostluğunu niye bilmezler
Sevgiyi yürekten bilenler burda.

Kimisi gönlünün canını buldu
Kimisi derdine dermanı buldu
İhanet edenler süründü öldü
Riyakar olmayıp kalanlar burda.

Olmaz ki kırgınlık olmaz dargınlık
Yürek birliğinde olmaz yorgunluk
Sitemlerde bile vardır olgunluk
Dostluk temelini atanlar burda.

Manevi duyguyla yaşayan bizler
Dostun göz yaşıyla ağlayan bizler
Varlığı yokluğu anlayan bizler
Kültürlü bir toplum diyenler burda.

Sevgi pınarımız kapalı kalmaz
Ümit denizimiz dalgalı olmaz
Gönül Dostlarının gülleri solmaz
Canlara can gibi olanlar burda.

Saygılı dostlukta asalet vardır
Sohbete başlarken nezaket vardır
Garip Feryadi’de muhabbet vardır
Mütevazı olan dostluklar burda.


22.03.2003