Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

İstanbul

Nizamettin İlhan

Üç kıtanın merkezi, candamar yollarıyla,
Denizin kucağında,sarılmış kollarıyla,
Tarihin beşiğini, sallayan elleriyle,
Arena da zirveyi, alıverdi İstanbul.

Onüç kez kuşatıldı, tarihte sıralıdır.
Büyük zaferden beri, Kardinal karalıdır.
Venedikle Ceneviz, yürekten yaralıdır.
Nihayet, Türkün yurdu, oluverdi İstanbul.

Onarıldı yaralar, kaynaştı insanları.
İmamıyla papazı ,yahudi hahamları,
Herkes birlik olmuştu, bibirinin canları,
Yeni çağlara yelken açıverdi İstanbul.

Bigiler önemsendi, bilginler başta taçtı.
Fikirler çarpışarak, yeni ufuklar açtı.
Dünya rönesans gibi yeniliğe muhtaçtı.
O çağda yükseklerden uçuverdi İstanbul.

Stratejik önemi, daim masada durdu.
Türk"ün gücü oldukça, boğaza kilit vurdu.
Çıkarı bozulanlar, gizli planlar kurdu.
Entrikalar uğruna, yanıverdi,İstanbul.

Boğazıyla halici, aşıkları yandırır.
Plajları, parkları, ruhları uyandırır.
Yakamoz parıltısı, bir rüyayı andırır.
Hayallerin kentine, dönüverdi İstanbul.

Göç aldı dört köşeden, doldu, taştı varoşlar.
İş bulan çalışıyor, sokakta işsiz boşlar,
Mabetler dolu, dolu, parkta yatar sarhoşlar.
Dileyene, dileğin veriverdi İstanbul.

Yedi tepe üstünde, bir geline benzersin
Boğazdaki köprüler, birer kolyedir dersin.
Zaman tünellerinde, metrolarla gidersin.
Nerelerden buraya, geliverdi İstanbul.

Marka kenti, karizma,tarihi dokusuyla,
Boğazı kucaklayan,her iki yakasıyla,
İkibin on yılında,vizyonu markasıyla,
Çağlara damgasını vuruverdi İstanbul.

Bu İçerik 205 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi