Heybetin duruyor yayla başında,
Taşlarında saklı bin yıl yaşında,
Her güzellik yazın, kara kışında ,
Dim dik duruyorsun dağım kençiyan.

Yıllardır erimez buzların vardır ,
Uzaktan bembeyaz gözüken kardır,
Zirvene çıkmaya yolların dardır,
Seni özlüyorum dağım Kençiyan.

Altta berrak soğuk su boğa gölü,
Sedevada balık tutardı dölü,
Sana ulaşmaya yokuştu yolu,
Seni gözlüyorum dağım Kençiyan.

Pus, duman sislerin başında durur,
İlkbahar gelince karların erir,
Tepende hep karga, kuzgunlar ürer,
Seni özlüyorum, dağım Kençiyan.

Karakaya zembur senin yamağın,
Kekreyi tadarken anlar damağın,
Oluşur midende sevgi yumağın,
Seni özlüyorum dağım Kençiyan.

İnsan sana gelmek için özenir,
Her yıl pancarcıya yayla bezenir,
Davul zurna ile köylü gezinir,
Seni özlüyorum,dağım Arsiyan

Arsiyan, yayası hudut boyunda,
Asillik yatıyor senin soyunda,
İnsan şifa arar soğuk suyunda,
Adın büyük, şanın büyük Kençiyan

Sana veda etmek beni üzüyor,
Ziyaretçiler muğvulda yüzüyor,
Tüm tepeler sanki seni süzüyor,
Seni özlüyorum ben Kençiyan’ım .
25.06.1999