Bir gün Nezir Emi galmişti biza,
Biraz gulun ağnadem da siza!
Ahela oturdi sevkiya biraz,
Nezir emi dedim, yersın kiraz?
“Ey olur he, yerım kirez” dedi,
Oguna koyduğm kirezi yedi.
Yorulmişti Merkezdan galmişti
Baktım horliyer, sevkida dalmişti.
Yayuği ipa takmiştim yayiyerdım,
Yağ çikti çıkacak diya sayiyerdım.
Nezir emi uyandi, bağırınca kedi
“Muhtar nera geti Rasmiye abla?” dedi
Çağırmişlar koydan biraz zaman alur,
Merak etma Mustoy birazdan galur!
San ahela uzan biraz rahat et,
Mustoy galsın yemek yeda ela get!
O sıra yayuği yaymay biturdum,
Yaği saçmak için külek gaturdum.
Başladım ayrandan yaği saçmaya
Yağ kokunca başladi gozuni açmaya!
Dedım Emi biraz yağ verem?
Dedi “Abla biraz tadıni görem!”
Kepçe kirlanmişti biraz pakladım
Çokça alem diya yağa sapladım!
Yaği gorunca kendından geçmiş,
Baktım ki ağzıni bir kariş açmiş!
Baktım Nezir emi fena gerınıyer,
Uç metrodan bila sasası goruniyer!
Doldurdum kepçeyi kulegi kenera attım!
Na olur na olmaz diya sapını muhkemca tuttm!
Bir okka yaği koydum ağzına!
Ela birdan geçti getti boğozuna!
Dedi “rahmet ev sahabının dedesına”
Ey tutmişım yoksa ;
Az kalsın kepçe gedacahti midesına!..

Sora Mustoy galdi hoşbeş ettilar,
Mustonun da işi vardi, barabar gettilar....

Rahmatli bunu anlatmiştı,
Dinlemeye koyulduk;
Yerlere yuvarlandık,
Güle güle bayıldık!...