Karanlıklar içinde
Kör düğümler açtım
Bu şehrin ıslak sokaklarında
Gün aşırı.
Diğer gün aşırı günlerimde
Sana doğru koştu adımlarım.
Olmasan da yakınımda,
Koştum işte...
Yanımda bildim seni,
Geceleri seni sardı kollarım
Tenin koktu yastıklar.

Ay vurdu penceremin kırık camlarına
Çift parçaya ayırdı yüreğimi
O bile kıskandı
Yüzünün güzelliğini,
Endamını.
Oysa sen inadına uzandın sere serpe
Yaylı karyola üstüne,
Döşeğe dağıldı saçların
Örtmedi yorgan,
Ağladı yayları,
Buza kesti demirler
Saatler 03’ü çaldı
Üstüme yıkıldı gece.
Söyleyin...
Söyleyin...
Kim böldü uykularımı ?
Kim çaldı rüyalarımı ?

Ertürk DEMİRCİ