Yıkılmaz sandılar bedenimi
Taştan mı yarattı Yaradan beni
Kader düşman etti sevdiklerimi
Ben böyle kadere nasıl yıkılmam

Her yüzüme gülen dost yalancıymış
En yakınım bile bir yabancıymış
Onlar hep misafir, gönlüm hancıymış
Ben böyle kadere nasıl yıkılmam

Vurup düşürdüler beni yerlere
kıydılar ömrüme inan boş yere
Gül sanıp kanmışım ben dikenlere
Ben böyle kadere nasıl yıkılmam...