Hatırlar mısın anne;
Sırtıma bir poğaça,
Elime yoğurt dolu bir kolop verirdin
“Haydi uğur ola oğul” derdin...

Araba yolu yoktu o günler
Patika yollar
Köylerden geçerken
Köpekler bizi kollar...

Ayyıldızlı kasket başta
9 saat yürürdük
Hem yazda, hem de kışta
Çamurlarda sürünürdük...

Para da yoktu anne
“Şunu cebine koy” diyemezdin
Gözyaşların sel olurdu da;
“Git lokantada bir yemek ye” diyemezdin

Tam bir hafta;
Kurumuş poğaçaya talim ederdik...
Bitince erzakımız,
Haftasonu yine köye giderdik...
Yine aynı serüveni,
Tekrar ederdik anne!...