Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

Özledim ben köyümü özledim

Yılmaz Kurtuluş

Hasretlik çöktüğünde geceleyin
Özledim ben köyümü çok özledim
Nolur bana bugün söz söylemeyin
Özledim ben köyümü çok özledim.

Terk edeceğim ben buralarını
Sevemedim gitti havalarını
Burnumda tütüyor baba vatanı
Özledim ben köyümü çok özledim.

Kekikle, sümbül kokan dağlarını
Yeşilini, meyveli bağlarını
Hatırladım da gençlik çağlarını
Özledim ben köyümü çok özledim.

Koyunlarını ak kuzularını
Soğuk soğuk akan pınarlarını
Gölgesinde yattığım ağaçlarını
Özledim ben köyümü çok özledim.

Ocak başındaki sohbetlerini
Ekin biçerken türkülerini
Kapıdaki üren köpeklerini
Özledim ben köyümü çok özledim.

Balını, peynirini, kaymağını
Kerpiç gibi yoğurdunu, yağını
Karpuzunu, kavun, kabağını
Özledim ben köyümü çok özledim.

Dağlarında öten kuşu, kekliğini
Tarlalarda madımak, yemliğini
Ördek, tavuk, civcivi, feriğini
Özledim ben köyümü çok özledim.

İnsanın kıymetini bilenini
“Kurbanın olurum” diyenini
Bir de şu kavalın yanık sesini
Özledim ben köyümü çok özledim.

El birliği ile imecesini
Yıldızlı, serin, sesiz gecesini
Çözemedim şehrin bilmecesini
Özledim ben köyümü çok özledim.

Yilmaz'ım yana gönül iyiden
Paylaştım sizinle canı gönülden
İstiyorum karşılıksız (ücretsiz) sevgiden
Özledim ben köyümü çok özledim.

yilmaz KURTULUS
SAVSAT a.KOYUNLU KÖYÜ
EMEKLİ MEMUR

Bu İçerik 559 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi