Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

Ruhumdaki Boşluk

Kibar Altunal

Bir boşluk var içimde, nedir bu bilmiyorum
En verimli çağımda neden boş duruyorum
Dur deyip bu gidişe, bir kendimi yoklayayım
Neyse doğru olanı, ben ona bakmalıyım

Nasıl gidiş bu böyle, amaçsız ve kararsız
En öndeki amacım, olmalıyım zararsız
Sadece bu yetmez, bir şeyler yapmak gerek
Gel gör ki işin zoru, ne yapsak, ne becersek

O zaman, şöyle bakıp kendime sormalıyım
Ben kimim, birikimim ne, nasıl davranmalıyım
Böyle sorularla belki bulurum öz kimliğimi
Nereden geldiğimi ve nereye gideceğimi

Durun, durun, anladım ben, ne olmam gerek
Elbette emeğimi halkıma sunmam gerek
Eğer içimdeki boşluğu doldurursam sevgiyle
Bakın o zaman siz, bendeki gürleyip coşan sele

Yeter artık, içimde gezen yalnızlık sana sesleniyorum
Ben buldum hem kendimi, hem içimdeki beni diyorum
Hiç vakit kaybetmeden hemen işe başlamalıyım
Yapacağım işleri, önce bir bir sıraya koymalıyım

Zaten başlamak bir işe, o işin yarısıdır
Atalet ve miskinlik, açık bir yüz karasıdır
Her kesin mutlaka vardır yeneceği bir yük
Bu olabilir bazen küçük bazen ise büyük

Kaldıramayacağı ağırlık yoktur hayatta bir insana
Eğer senden büyükse yük, sorumluluk yoktur sana
Sen yeter ki çalış, çabala, sebebe sarıl, yok başka yol
Ondan sonra ancak tevekkül et ve Hakka ram ol

8 Mayıs 2009, Ankara
Kibar Altunal

Bu İçerik 267 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi