Kış olunca beyaz örtü sarınr.
Baharında al yeşile bürünür.
Yaz olunca dallar kırmızı olur.
Güz gelince doyamazsın Şavşata.

Sararmış başaklar tarlalarında,
Kuzular me'leşir yaylalarında.
Çocuklar oynaşır bahçelerinde.
İçinde yaşasam güzel Şavşat'ım.

İnsanları fakir diye anılır,
Çoluk çocuk birbirine sarılır,
Ah çektikçe dağlar taşlar yarılır,
Özlemişim seni canım Şavşat'ım.

Derelerde ırmakları çağlıyor,
Şavşatlılar gurbetlerde ağlıyor.
Şavşat bomboş kalmış kara bağlıyor,
Dönüyoruz sana küsme Şavşat'ım

Yemekleri çok türlü, insanları kültürlü,
Tanımak istersen eğitimiyle ünlü.
İçten sevecen zengin gönüllü,
Örnektir Dünyaya benim Şavşat'ım.