Ne sesim çıkıyor nede soluğum
boynu bükük kaldım senden uzakta
ne anam babam var ne de çocuğum
kimsesiz kul oldum senden uzakta

üstüme çöküyor şu koca şehir
ne yesem damağa geliyor zehir
yüreğim taş oldu gözyaşım nehir
kendimi saf buldum senden uzakta

ne deseem anlamsız anlayan nerde
bu gurbet korkusu düşürdü derde
genç yaşta kapanır oldu bak perde
adımı dert bildim senden uzakta
YANLIZ ŞAİR ÖZGEN derki kaderim
belli ki bitmez bu benim kederim
gün olur şavşat abende giderim
derim ki bak öldüm senden uzakta...