Bana kaş göz edip aklımı çalma.
Dünyada tek güzel olsanda sevemem.
Süslenip püslenip göz alma,
Yedi harikadan biri olsanda sevemem.

Haddim değil çirkin demem sana.
Güzelliğin destan olmuş Cihana,
Başkasın olan yar olmaz bana,
Altına bulanmış süs olsanda sevemem.

Köy çocuğunun elleri toprak kokar,
Onun sevdiği saç tarar aynaya bakar.
Kulağına zincir yerine küpe takar.
Kul olmayı seçsende sevemem.

Köyde olmaz öje ile boya,
Başta olmalıdır hem örtü hem oya.
Ancak onu severim doya doya
Her halinle gül olsanda sevemem.

Oy ki sen şehirde büyümüşsün.
Anan gibi sürdükçe sürmüşsün.
Bana diyorsun ki sen köylüsün.
Leyla, Şirin olsanda sevemem.

Sevdiğim eller toprak kokmalı,
kalp kırılırsa yama yapmalı,
Gözler sürmesiz olmalı.
Bunlarlı olmasan seni sevemem.

Sen bilmesin şehir güzeli,
Köyde sevgi kalır ezeli.
Köylü sever beklemeyi gündüz geceli.
İşte seni bundan sevemem.

1998