Hoyrat kabuslarımın tamamı gittiler de
Senin hayalin neden, bekler hala ilerde

Gulyabani, hortlağın korkuttuğu demlerde
Sadakatin yok oldu kaybolan erdemlerde

Karanlık köşelerde sayıklarken ismini
Sanki biri tutacak hayalimde cismini

Dolunay berraklığı içimde ki sır leken
Sabit karar halin yok nerde akıl meleken

Issız çalılıklardan ürkek bakan üveyik
Yıllar ötesi ceren şimdi anaç bir geyik

Gönül derinliğinde hisler yadırganır mı
Rüzgarın esmedikçe bende dal ırganır mı

Yıktın mamur hanemi, beddua mı edeyim
Perçeminin zebunu bir çaresiz gedayım

Bu nasıl adalet ki hak sahibin bulmadı
Ömer-i adil yoktu, Nuş-i revan olmadı

Cerbeze anlayışı zihin kanar, çözemez
Aristo mantığını sığ akıllar sezemez

Gönül fırtınasına yok mu bir liman sahi
Yoksullar barınağı nerde Hatem-ü Tahi

Süfeyra zannetme ki her an beni bulursun
Zamanla yarışmazsan, zamanla kaybolursun

O girift ahvalinden hala çok emin misin
Hayatından şekvacı, aklından memnun musun

Hiç kimse vasf edemez seni benden öteye
Edipler sıralansa ta Puşkin den Götheye

Hayalimi sıksalar eşkalin damlayacak
Heyhat nerde o cevher ki melali anlayacak

Ipıssız bir gecede rüyama gir buyur da
Saldığın tufanı gör etten kandan o yurda

Gurup eden göçünü yıllar geçti sayalı
Yürek ısına müştak, gönül ona dayalı

Bu kezzaptan hülyamı aç çakallar yesin de
Tek rahat uyuyayım sensizlik ülkesinde
M.Sıddık ALAGÖZ