çürümüş
hollandalıların dostluk bağları yoktur hollanda'nın dağları
çoğu gece göremesiniz ay ve yıldızları
sarı sarı tay gibi kızları
yüreğimizde gurbetliğin berbat izleri

hollanda sanki yeşil bir ova
yabanelde mümkün müdür mutlu bir yuva
hasretlik akşam karanlığı gibi çöker üstümüze
sevdiklerimiz yıldız döker saçlarımıza

nice insanları yaktı şu avrupa sevdası
zordur insdanların kanlı çarkla dansı gelmez dertlerinin
arkası
belki de ölüm çalacak kapımızı
son bir kez görmeden ana baba bacı kardeşi

hollanda'nın güzelliklerinde emeğimiz
yine de hüzünü giyinir her günümüz
yaşama kanat vurdukca kalbimiz tükenmez umudumuz
belki bir gün mutluluğa çıkar yolumuz