Çoraklı Köyünün Güleryüzlü Babaları; Güç, doğaya da hakim bir kavramdır. Bu özellikten dolayıdır ki; herşeyin üzerinde, çok alana hükmeder anlamıyla ele alındığında, insanları, bütün canlıları, doğayı, köyünü, köylülerini seven lider yapılı olarak algılamalıyız babaları. Çünkü bu özellikler güçlü kılar insanları. Çoraklı Köylü Tüm Babaların, "Babalar Gününü" kutlar, özellikle genç babaların daha duyarlı, insanları birleştirici, barıştan yana tavırlarını sergilemelerini dilerim.

Değerli Köylülerim, Beş yıldır İstanbul’da gelenek haline gelen, birlikteliğe neden olacak pinkniğin 2006 Haziran ayında yapılıp yapılmayacağını büyük ilgi ve merakla bekleyenler, sormakta, günleri saymaktadırlar. Hepiniz biliyorsunuz ki, İstanbul’da oturmakta olan Çoraklı Köylüler, bir dernek kuramadılar. Kurma teşebbüsleri büyük bir hamle ile başladı, ama birtakım engelleri aşamadı. Dernek kurmakta ısrar edenler olumsuzluklarla mücadele etmeden ziyade, insanları bir birlerinden uzaklaştırmada etkin olacak yöntemlerle etkin olmayı kendilerine yol belirlediler. Maddi destekten uzaklaşıldığı gibi, manevi olarakda dedikodu, çıkar ilişkilerinden öteye gitmeyecek kısır döngülerle birlikteliğin önüne set çekmeye koyuldular. İyi niyete dayalı sosyal dayanışma senbolu olan ve maddi yönü hiçbir Çoraklı Köylümüzü üzecek miktardaki aidatların ödenmesini düşünmeyen duyarsız kişiler olduk. Hiçbirimiz bu konudaki duyarlılığımızı öne çıkarmadık. Zafer engelleyicilerin konumunda roller oynamaya koyulduk. İlgisizliğimizi, yılda bir katılımımızı gerektiren piknik alanlarına gelmekten itina etmeyi kendimize görev addettik. Neden ve niçinini düşünmeden geçmişimizi tamamen unutmayı öne çıkardık. Olumsuzluklarla mücadele etmedikten sonra aynı düşüncenin esiriyiz demektir. Onun için duyarlı olanları göreve davet ediyoruz. Bu konuda herkesin gönlünden geçen değil, İstanbul’daki Çoraklı Köylülerin birlikteliğine ışık tutacak düşüncelerin gerçekleşmesi en büyük dileğimizdir. Bütün bunlara rağmen, belirli bir olumsuzluktan sora zaman iyice geçmeden, benim köylülerim, eğitimden nasibini almış bilgiç insanlarımız gerçekleri herzaman öne çıkarmış, olumsuzlukları sır perdesiyle kapatmasını bilir diyorum, Sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Doğru olmadığına inandığınız şeylerinde nasıl alması gerektiğini arzuladığınız gibi olmasını dilerim. Sevgi ve saygılarımla.

ANIMSANAN EN GÜZEL GÜN
Anne...! Anne...! Her canlı, varlığın temeli. Duyguların en tatlısı. Olmazların olmazı. Siz anneler, anneler gününde hatırlanmamanız mümkün değildir.

Dünyanın en güzel anneleri, köyümün dikenli gül bahçesi bağrında, annelik duyguları içerisinde büyümüş, büyümekte olan anneler.

Dilimizdeki, düşünce ve duygularımızdaki en güzel sözcük ve kavram “Anne” adıdır. Annemize, annelere ve anne adaylarına her seslenişimizde, olumsuz düşünceler yok oluyor, sevgimiz coşuyor.

Duyguların en büyüğü ve en seveceniyle, Çoraklı Köyündeki annelerin, anne adaylarının, kendini Çoraklı Köyünden hissedenlerin, annelik şefkati ile yaşantısını sürdüren bütün annelerin, anneler gününü kutlar sevgi saygılarımızla en güzel yaşam ve isteklerinin gerçekleşmesini dileriz.

14.05.2006
Nurbay DEDE ve Ailesi

Değerli Çoraklı Köylüler;

Sitede, özellikle Çoraklı Köyü stemizde stem dolu sözlerle yergiler oldukça güzel. Gençlerimiz oldukça duyarlı. Ancak bu güzelliklerin alanında olmaktanda mutluluk duyalım.

Çoraklı Köyünün derneğinin yokluğunu ve kurulamamasının nedenlerini, İstanbul’da yaşayıpta bilmeyen hemen hemen yoktur. Bildikleri halde ısrarla, her fırsatta bu durumu öne çıkarmanın da bir anlamı olmaması gerekir.

Çünkü derneğin kurulmasını canı gönülden engelleyenler, faaliyetlere muhalefet yapanlardır. Köyü için, Çoraklı Köylüleri için olanakları müsait olupta 2 “İki” YTL. Ayda vermeyenlerdir. “Neler yapalım?” diyenlere karşı muhalefetliğini öne çıkarıp davetlere iştirak etmeyenlerdir. Birşeyler yapmak ile, hiç birşey yapmamak, aynı şeydir diyen bir anlayışın ürünleridir. Çünkü girişimdeki bütünlük, iş yapma, insanları yönlendirme, tanıştırma, bir araya gelme gibi etkinliklerle insanlar benliğini kazandıkça rahatsızlıklarda öne çıkmaya başladı.

İş yapmak insanlara karşı hoşgörünmek için olmamalı. Yapılanlardan ve yapılacaklardan ya da yerine getirilemeyen işlerden başkalarını sorumlu tutmak acizliktir. Çünkü; şimdiye kadar yapılanlar bir ilktir. İlkleri gelecektekilerle yorumlara dayalı olarak eleştirmek haksızlıktır. Eleştirilerdeki başarı; yapılanlar yapılacakların teminatına katkısı olması gerekir!..

Bu söylenenlerin hiçkimseye yönelik olduğu sanılmasın. Ama yapılanların akışı bütün koşulların içerisinde, kendisine düşen sorumluluğu da değerlendirsin. Özeleştiriden dönütler algılamaya başlasın.

Çoraklı Köyü denince, Çoraklı Köyündenim diyen, bu söylenenlerden sorumludurlar. Bu sorumluluğu herkesin vicdanında en kutsal değer olarak görüyorum. Saygı ve sevgilerimle.

11.03.2006
Nurbay DEDE

Sevgili Arkadaşlar,

Köyümüzle ilgili ilave edeceğiniz resimler, gönül güzelliğini okşayan, köyümüzü yaşatacak imler oluşturan ve geçmişi anımsatır nitelikte olsun. Başkalarına ait resimler belki uzaktan da olsa bizleri okşar ama, kendi köyümüze ait olsun, Köyümüzü hatırlatsın. Yeter ki Çoraklı köyü ile ilgili olsun.

Sevgi ve saygılarımla.

Şavşat çoraklı Köyünün medeni iftiharı, rahmetle andığımız İbrahim ..., Tüm artvin’lileri, Şavşat’lıları çok seven, yardımlarını esirgemeyen kişiliği ile Artvin’in güzelim bağrından koparak gürbet ellerine gelenlere, evini ve kucağını açmış, misafir perverliği ile çevreye örnek olan bir kişiliği vardı. Kendisi İstanbul İtfaiye Müdürlüğünden emekli, Memleketini ve köyünü çok çok seviyordu. Ama bir yaz günü kendisine kara haber yetişti. Doğup büyüdüğü Çoraklı Köyü "GÜNDOĞDU" mahallesinde evler yanmış! ordaki insanları, güzellikleri bildiği için de duygularını aşağıdaki satırlarda dile getirmişti. Kendisinin anısına bu mısraları aktarıyorum.

"KIŞLAYA AĞIT"

Benim anayurdum güzelim Kışla,
Sana kıyanları naletle taşla,
Sakın kaçmayasın yeniden başla,
Güzelim mahalle yaparız seni.

Güzelim yaşamda bu neden olsun,
Bunu tezgahlayan Allahtan bulsun,
Evleri yananlara çok geçmiş olsun,
Güzelim binalar kim yaktı sizi?

O zalim alevler herşeyi yaktı,
Geride kocaman enkazı bıraktı.
Bu neden başladı, bu neden çıktı?
Güzelim mahalle yaktılar seni.

Yaşlısı çocuğu herkes ağladı,
İnsan olanların kalpleri yandı.
Bir anda yok oldun, hatıran kaldı,
Kahrolası hisler yaktılar seni.

Güzelim camiye kimler bakmazdı,
Allaha inanan bunu yapmazdı,
İnancı olanlar hiç mi korkmazdı,
O güzelim cami yaktılar seni.

Yeşilim kavaklara kuşlar konardı,
Çeşitli meyveler,herşeyler vardı.
O zalim alevler sizide yaktı,
Gazele girmeden yaktılar seni.

Sevgili arılar çiçek toplardı,
İnsanlara hizmet ballar yapardı,
Vızıldayıp kanatların çırpardı,
Zavallı arılar!... yaktılar seni.

Küçücük camide emeğim vardı,
Duyunca kalbimde alevler yandı,
Çatıdaki kuşlar açıkta kaldı,
Allahin eviydin, yaktılar seni.

O küçük mahalle mazide kaldı,
Babamın diktiği ağaçlar vardı,
Dallarına civciv kuşlar konardı,
Olmayacak düş uğruna yaktılar seni.

Yaradan var iken bu böyle olmaz,
Ağlayanın malı gülene kalmaz,
Ocaklar sönse de nesiller sönmez...
Böyle birgün gelir yakarlar seni.

Kahrolası çermik girmişti düşe,
Çoraklı Köyünden başlandı işe,
Tırmana tırmana çıktılar başa
O kötü düşünce yaktılar seni.

Cehalet kötü şey ne yazık orda,
Kalbindeki kini vurdular yolda,
Ne sağda aransın, nede solda,
O cahil insanlar yaktılar seni.

Olayı duyunca içten ağladım,
Baba komşular, sizlere yandım,
Herkesin evinde ekmeğin yedim,
Zavallı komşular yaktılar sizi!

Bu şiiri yazdı İbrahim ...,
Yaşandı yıprandı, birgün ölecek,
Bunu yapanlara Allah soracak,
Kalbimdeki sevgi yaktılar seni.

Bu şiir Şavşat Çoraklı Köyünden İbrahim ... tarafından söylenmiş, kendisine Allahtan rahmet diliyoruz.

Nurbay DEDE

Şavşat Çoraklı Köyünün Değerli İnsanları,

Sizler, gelecek nesiyle öyle bir miras bıraktınız ki, hayat hep mutluluk ve sağlık dolu yaşantılarla geçecektir. Lakin herşeyde olduğu gibi insanların mutluluğuna tasa katmak isteyen kişilerin eksik olmadığını kimse inkar edemez. Menfaatinin perde arkasında sırlar dünyasını yansıtan, kendi iç hayalinden geçen birtakım hiziplerin varlığını hep yaşar. Dürüstçe, kendilerini insanların mutluluğuna vermiş, birlik ve beraberliğin sağlanmasında görevini yerine getirmek amacıyla çalışanları kirletmenin, canice hayallerinin benzeri olarak nitelendirirler.

Bunlar parmakla sayılacak kadar azdır. Yalnız azlıkları birşey ifade etmiyor. Emellerinin ve düşüncelerinin üyelerini bulmada hiçte zorlanmıyorlar. Menfaatler önde, bozgun olanların gerçek dünyalarıyla özdeşleştirerek başarılı kılınabiliyorlar.

Kazanacak olan yine de dürüst insanlardır. Kirlilerin yanında dürüstlerin aklanması bu düzende oldukça zordur. Ama şu bir gerçektir ki, dürüstler her zaman ak, geleceğin ufkunda parlayacak birer güneştir.

Köstekçiler, bataklıkta yaşamaya mahkum balıkçıl kuşlardır. Dileğimiz Çoraklı Köylülerin birlik ve dayanışmasında gözleri olanların bu hayalleri gerçekleşmeyecektir. Çünkü Çoraklı Köyündeki benim vatandaşım menfaatinin esiri değildir. Kendisini buna esir edenler mutlaka kötülüklerinin zehiri ile gelip panziherle tedavi görecektir. Dileğimizde bu. B:izler onlara yine gül uzatıyoruz . Çünkü onları onlar erden biz okul, biz çevre ve biz aileyiz. Herkes sağlık ve mutluluk dolu yaşamın uzayan yollarında emin adımlarla devam etmesi en büyük dileğimizdir.

16.01.2005

Nurbay DEDE

Köyümü ve köyümüzdeki insanları düşündükçe, mavi gökyüzünün gözükmediği derin ormanlıkların arasından sıyrılarak göğe direk olan dağlarını, yok olan ormanlardakı ağaçlar kadar pişman, geçmişin zifiri karanlığını hatırlamak istemeyen dede,amca,dayı ve kardeşler!... Yaptığınız herşey yine de bizler ve gençlik için, gelecek için diyor, köyümü şöyle tanımlıyorum;

O KÖY !..

Yaşamak o kadar güzel ki
Barışın olduğu yerde.
Çünkü;
Sevgi varken
Kin ve düşmanlık niçin?
Yaşamak ve yaşatmak varken,
Öldürmek, yok etmeye çalışmak niçin?
Beslenmek varken,
Açlık ve sefalet niçin?
İşte Onun için diyoruz, insanlık varken
Savaş niçin?..
Ama benim köyümde;
İnsanlar sevgi dolu ve hep gülüyor,
Kötülükten uzak,
Barış, güven ve içtenlik dolu,
Bunlar hepsi çoraklı köyü,
Köyümü tanımla derseler;
Sevgi, hoşgörü, dayanışma Onun sembolü.
Geride bırakacağınız ağaçlar, ormanlıklar
Sevginizin izi...

14.11.2004
Nurbay DEDE

Şavşat-Çoraklı Köyünden İsmail COŞKUN, 07 Aralık 2006 Günü saat 21.00’de hakkın rahmetine kavuşmuştur. Cenazesi 08.12.2006 günü Cuma namazına müteakıp Esenyurt Beldesinde ebedi istirahatına verilecektir. İsmail COŞKUN’a Allahtan rahmet, kederli ailesine ve sevenlerine başsağlığı ve sabırlar dileriz.
DEDE Ailesi

Şavşat Çoraklı Köyünde Beşir TOPAL amansız hastalığına yenik düşerek sevenlerinin gözyaşları arasında yaşama 28.06.2005 günü İstanbul’da veda etti. Cenazesi Şavşat Çoraklı Köyünde aile mezarlığına defnedildi. Çernobil Faciası bir canı daha önüne alarak sel sularına boğmuş oldu. Beşir TOPAL, Bakırköy Devlet Hastahanesinden emekli olmuş, sağlık hizmetine vermiş oduğu emeği yetmemiş gibi kansere yenik düşerek hayatınıda hastahanede yitirmiştir. Kendisine rahmet, yakınlarına başsağlığı dileriz.

Şavşat çoraklı Köyünde bu acı halen yaşanmakta iken, Mulazim COŞKUN’da rahatsızlığının esiri olarak yaşamına veda etmiştir. Mulazim COŞKUN 03.07.2005 günü Çoraklı Köyünde aile mezarlığında ebedi istirahatı için defin edilmiştir. Mulazim Coşkun’a Allahtan Rahmet,Coşkun Ailesine ve akrabalarına, komşularına başsağlığı diliyoruz.
03.07.2005

Nurbay DEDE ve Ailesi.