EVET SEVGİLİ DOSTLAR.NİHAYET BU TEKNOLOJİ NİMETİYLE BARIŞ İMZALAYARAK SİZ KIYMETLİ DOSTLARLA MUHABBET ETME FIRSATINI YAKALADIM. ÖNCELİKLE BENİ MESAJLARINDA UNUTMAYAN VE SİTEM EDEN DOSTLARIMDAN ÖZÜR DİLİYORUM.

NASIL ANLATAYI BİLEMİYORUM,BU İSTANBULUN HAVASINDANMI,SUYUNDANMIDIR BİLİNMEZ BİZLERDE BİR İHMAL BİR İHMAL SORMAYIN .AMA HERHALDE SİZLERDE HAK VERİRSİNİZ BU İSTANBULUN NE YANGINI BİTER NEDE DİĞER SORUNLARI. ONUN İÇİN BU KARDEŞİNİZİ HOŞ GÖRECEĞİNİZİ ÜMİT EDİYORUM.

İNŞAALLAH BUNDAN SONRA BAĞLANTIYI KOPARMAYIZ.

BU KÖYÜMÜZÜN SAYFASINI GÜZEL YAZILARIYLA SÜSLEYEN BİR KAÇ KİŞİYE İSİMLERİYLE TEŞEKKÜR ETMEK İSTİYORUM.ÖNCE BİRAZ TORPİLLİ OLARAK ÇOK KIYMETLİ AĞABEYİM ERCAN DEMİRCİ,ALİ DEMİRCİ,TURGAY DEMİRCİ,TANER YILDIRIM,HALUK YILDIRIM,KORKUT AVCI,TURGAY YILDIRIM,BAHADIR YILDIRIM,TEKİN YILDIRIM VE DAHA İSMİ AKLIMA GELMEYEN ÇOK DEĞERLİ KÖYLÜLERİME ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM.

BU MİNVAL ÜZERE TÜM DOSTLARIMIN,AĞABİLERİMİN,KARDEŞLERİMİN VE KÖYLÜLERİMİN YÜZLERİNDEN TEBESSÜM,YUVALARINDAN MUTLULUK,KALPLERİNDEN SEVGİNİN,KAZANÇLARINDAN BEREKETİN EKSİLMEMESİ DİLEĞİYLE HERKESE SAYGILAR SUNUYORUM.

ERDİNÇ DEMİRCİ.

ÖZÜR MAHİYETİNDE;
Sevgili Ali abi, öncelikle isim hatası yaparak sana yazmayı düşündüğüm şeyleri Ercan abi adına yazdığım için her ikinizden de çok özür diliyorum. İnanın aceleyle okuduğum ve yazdığım için bir karışıklık oldu. Ama Ercan abi ismine yazdığım şeyleri sana yazdığımı anlamana sevindim. İşte benim memleketimin insanı dedim. Ali abi benim telefon numaram 0505 267 00 85. Daha önce de yazdığım gibi 22 ağustos tarihide bir ay süreyle izne ayrılıp ankaraya gideceğim. Buna 4 günlük yol iznini de katarsak geri dönüşüm 26 eylül tarihine denk gelmektedir. Ancak sırf senin için eğer mümkün olursa daha erkenden dönmeyi planlıyorum. Ancak şimdi kesin birşey söylemek mümkün değil. Ben senin telefonunu kaydediyorum. O zaman gelince telefonlaşırız. İsim yanlışlığından ötürü kusuruma bakmayın lütfen tekrar özür dileyerek huzurlarınızdan ayrılıyorum.
SAYGILARIMLA

Bu yaz tatilinde tatile gelenler çok fazla olmuş. Tanıdıklarımı göremediğim ve henüz tanışamadıklarımla tanışma fırsatını bir daha kaçırdığım için gerçekten üzgünüm. Ali abiyle henüz tanıştım. Haluk abiyi ise yıllar sonra tekrar görmek çok güzeldi. Her ikisine Erzurum’a gelip beni görme zahmetine girdikleri için sonsuz teşekkür ederim

SEVGİLİ KORKUT,
18.08.2006 tarihinde yazmış olduğun mesajınI, benim canım kardeşim Ercan’a yazmışsın.Okuyunca bana olduğunu anladım.Çünkü Ercan kardeşim yakınlarda Türkiye’ye gelmedi.
Ben Ardahan’dan geçerken sabahın 6’sı idi. Sizinle görüşmeyi çok arzu etmeme rağmen, o saatte rahatsız etmek istemedim. Ama küçük kızım Ardahan Öğretmen Lisesi’ni kazandı. Orada okuyacak. İnşallah 22 Eylül’de orada bulunursanız görüşür, bol, bol konuşuruz. Yalnız cep telefonunu bildir. Benim telefonum: 0538 591 18 02 dir. Sevgi ve selamlarımı iletir, gözlerinden öperim.

KORKUT’A, TANER AĞABİ’YE VE BURSA’DAKİ CÜMLE GÜRNATEL AHALİSİNE...

Korkut, sanırım sen yazılanları aceleyle okudun. Yazdıklarımdan benim bu yaz Ardahan’a gelmiş olduğum sonucunu çıkarmışsın. Ben bu yaz değil Ardahan’a, Türkiye’ye bile gelememişken senden böyle bir sitem duymak beni gülümsetti. Ben Ardahan’a en son 2000 yazında gelmiştim. 1995-1998 yılları arasında Ardahan’da görev yaptım. Ama aramızda kalması şartıyla sana bir sır vereyim; duyduğum kadarıyla Erdinç Ardahan’a gelmiş bu yaz. Sana uğramamışsa ona esaslı bir sitem hakkın doğmuş olabilir ve hatta kışın buzlu kürunda suya basma cezasını da uygulayabilirsin.

Taner Ağabi, ağzına sağlık. Duygularımıza tercüman olmuşsun. Ama bir dahaki sefere mısraları lütfen alt alta yaz. Şiirin özelliği kaybolmasın düz yazının gölgesinde. Eski sıhhatine kavuştuğunu öğrenmek, bizleri son derece mutlu etmiştir. Bursa’ya çok çok selam ve sevgiler gönderiyorum. Muceddin Ağabiye, Hamza Hoca’ya, Fahri Ağabi’ye, Oktay’a, Servet Ağabi’ye, Kadir Ağabi’ye, Ersin Ağabi’ye, Tarık’a, Alim’e ve adını anmayı unuttuğum Bursa’daki Köylülerime selam ve muhabbetlerimi bizzat iletmeni istiyorum. Allah’a emanet olun...

Tekrar selamun aleykum köylilarım geçen birkaçgün öncaki eksük meksük cümlelarımdan sonra şidida siza birkaç mısralarla seslaniyerım. Benım burdaki komşum ve değerli ağabeyim Mucettin hocam tatila köya gitti. dönüşunda sağolsun bendan erken davranıp beni ziyareta galdi. Eeee tabii doğal olarak birkaç lafın belıni kırduğtan sonra dedimki bu bela olmiyacağ memleket havadislarını şöyle soralım.

Görduğun yediğun hep sanın olsun,
Köyumdan sıcacığ haberlar anlat,
Köçanlar kaçanlar bizda sır kasın,
karakaya, curmul, veltadan anlat.

Gezmişindur serçime,düzyol, napuzar,
Elbette bu gönül çekar ahuzar,
Sanırım az kaldi köyda işguzar,
Balattan, çiselttan, naçari anlat.

Saharaya gettız, nasıl eglandız,
Acaba na bulup, nayi begandız,
Yarşmada ilk degil sondan kazandız,
Harmandüzi, yahmetur, kışladan anlat.

İstanbul,Bursadan misafir gettız,
Koni, komşi birlaşıp hasbuhal ettız,
Ötedan, beridan nalar anlattız,
Natazırev, köşavrat, bucattan anlat.

Duydumki köylerda heç meyva yoğmiş,
kartopi, lazudun yiyani çoğmiş,
Milletda onlardan çoğ fena bığmiş,
Genada can sağolsun kalani anlat.

şimdiluğ yetar.Allaha emanet olun.
18,08,2006
TANER.

Aşağıya yazdıklarından Ardahan ilinden teyet geçtiğini öğrendim. Önyargı hayatta sevmediğim en illet düşünce tarzlarından birisidir.... Senin yanıma uğramadan gittiğini öğrediğimde inan çok üzüldüm ancak o anki durumunu bilemediğim için sana sitem etmeyeceğim. Ne de olsa biz küçüğüz ve büyüklerin kusuruna bakılmaz! Belki acelen vardı, belki benim o an Ardahan da olduğumu bilmiyordun belki de ilçede yada köyde olduğumu düşünmüşsündür. Senin canın sağolsun yeterki sağ salim gitmen gereken yere git. Benim için en büyük mutluluk budur. 6-7 Ağustos 2006 tarihinde Ardahan Bal Festivali yapıldı ve ben burada bizi köyün müdavimleri yanı sıra ilk defa buradan tanıştığım ve sohbet etme imkanı bulduğum Haluk YILDIRIM abim ile festivalde karşılaştık. İnanın çok sevindim ancak bir o kadar da üzüldüm çünkü görevli olduğum için kendileri ile ilgilenemedim. Bu vesileyle site sakinleri huzurunda kendisinden özür diliyor, büyüğüm olarak kusuruma bakmamasını temenni ediyorum: Ayak üstü bile olsa karşılaşmak ve hal hatır sormak bile güzeldi. İzinde köye gelen insanlarla da ayak üstü de olsa karşılaşmayı tercih ederdim. Neyse inşallah başka zamana.... Bu arada 22.08.2006 tarihinde izne ayıralarak Ankara iline gidiyorum. Bir müddet buraya uğrayamazsam kendinize iyi bakın kalın sağlıcakla......

Aslında nereden başlayacağımı bilmiyorum. Önce Ercan abi ile başlayayım. Abicim bir yaramazlık olmadığına çok sevindim. Hayatın her birimizi bir köşeye fırlattığı gerçeğinden yola çıkarsak senin de bir müddet yurt dışında kalacağın gerçeğine de en az diğerleri kadar kendimizi alıştırmamız gerekir sanırım.... Aşk’ın insanlara hep acı verdiği bilinir ve birçok ünlü yazar, şair, bestekar, güftekar vs. bu konuyu ele alarak kitap, şiir, beste vs. yazar. Aslında bütün aşklar insana acı vermez. Senin acı çekmen yaşadığın aşkta arayıp bulduklarınla yada bulamadıklarınla sınırlı ve doğru orantılıdır. Eğer çok beğendiğin hayallerini süsleyen insanı bulduğunda ve ona aşık olduğunda senin istediğin gibi biri olmadığını anlarsan ve vazgeçmek içini acıtmaya başlarsa işte acı çekmek ta başlamış demektir. Senin aşık olduğun karşındaki değildir aslında gerçek aşk içinde büyüyen ve hayallerinde yaşayan aşktır. Sen buna aşıksındır ve karşındaki sadece sana özlemlerinle gerçekleri mukayese etme fırsatı verir. Yani sadece bir denek durumundadır. Belki büyük bir kısmınız bunları niye yazdığımı merak ediyorsunuzdur hemen açıklıyorum. Aşk sadece karşı cinsten birisine duyulan karışık yada can yakıcı duygular değildir. Kimi doğaya, kimi ALLAH’ a, kimi denize, kimi balığa, kimi çiçeğe, kimi uçmaya, kimi uyumaya, kimi ağlamaya, kimi de buradaki insanların tamamı gibi köyüne aşıktır. İzinlerin bu aşkı bir müddet te olsa söndereceğine inanarak köye gelen yukarıda isimleri yazılı Ali, Ercan, Turgay, Haluk abilerin çok güzel vakit geçirmelerine rağmen hayal kırıklığına uğradıklarını yazdıkları yazılardan hissedebiliyorum. Ben de onlar gibiyim aslında. Kütahya’da çalıştığım dönemde ilk ayrıldığım izinde köyden ayrılmadan önce bıraktığım ortamı, arkadaşları bulmak ümidiyle geldim 35 saat süren otobüs yolculuğunun yorgunluğunu bile hissetmeden köye... İlk birkaç günün ardından anladım ki bu köy benim bıraktığım yerde değil! Dünya gibi değişmiş ancak gelişmek yerine küçülmüştü.... hayalini kurarak aşık olarak beklediğim ortamların bir kısımın bulurken bir kısmını kaybetmiştim artık. İçimdeki özlemi dindirmek için geldiğim köyden buruk ayrılmak durumunda kalmıştım. Benim hayal ettiklerimin bir kısmı yoktu burada. Onlar da zaman gibi geçmişti ve geride kalmıştı. Bu dakikadan sonra da hep özlemle ve büyük bir aşkla geldim köye ancak hep hayal kırıklığı ile geri döndüm. İçim bu köy aşkı yüzünden hep acıyordu artık. Şimdi aşağıda yazılanları okudukça köye yaz tatili için gidenlerin de bu hayal kırıklığını yaşadıklarına tanık oldum. Onlarında bu aşktan içleri yanmaya başlamıştı sanırım..... Aradıklarını bulamadan, sevdiklerinin bir kısmını göremeden, aynı dönem arkadaşlarını ve hayatın büyük bir bölümünü paylaştıkları anılarını yeniden yaşayamadan izni bitirip gitmek... işte işin en acı tarafı...... Sen nelere kadirsin aşk....

Onur Yıldırım ve Nilgün Avcı kardeşlerim de burdalarmış son anda farkedince onlara da hoşgeldin dememek olmazdı. En şenlikli sayfalardan biri bizim Gürnatel sayfasıdır haberiniz ola..Tek eksiğimiz resimlerin azlığı. Turgay’ın bu duruma el atacağını umut ediyorum...

Aramıza katılmalarından mutluluk duyduğumuz sevgili Taner Yıldırım Abimize ve Zafer Demirci kardeşime hoşgeldiniz diyor, Korkut’un vatan ve köy aşkına da helal olsun diyorum...Bir de yürek yangınlarına da su serpmeyi meslek edinmiş olan, babam oğlu Erdinç’in bu sayfayı teşrif ettiğini görsek gam yemeyeceğim...Daha bir çok isim var özlemle gözlediğimiz..Onların da suya basılma vakti yakındır. Benden söylemesi, onlar kendilerini biliyorlar...Yakında tek tek teşhir edileceklerini buradan ilan edelim de sonra bir tatsızlık çıkmasın...Köyde bir araya gelemiyoruz bari burada hemhal olalım...Haksız mıyım?

SEVGİLİ KORKUT,
Mesajları teferruatlı okuyunca bana sorduğun sorunun farkına yeni vardım. Allaha şükürler olsun bir yaramazlık yok buralarda. Dört yıl daha Belçika’dayım, eğer olağanüstü bir durum söz konusu olmazsa. Ben de Ardahan’da üç yıl görev yaptım. Zaman zaman özlemle yad ediyorum orada geçirdiğim günleri. Sana vazifende başarılar diliyorum. Enver Abiye de selamlarımı söyle bir ara... Ardahan’a sevgilerimle...

VAY VAY VAY...
Turgay’ın ve Ali Ağabey’in son yazdıklarını okuduktan sonra yazılabilecek tek cumleyi yazıyorum ve herkese selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum: "ŞİMDİ GURNATEL’DE OLMAK VARDI ANASINI SATIYIM!"

Kısa da olsa güzel köy tatilinden sonra yine siteyi ziyaret ederek oradaki siz kardeşlerimin yazılarnı, mesajlarını okuyarak köyü, büyüklerimi, küçüklerimi ziyaretle tatmin edemediğim hasretimi, biraz olsun dindirmeye çalışmak amacıyla bu güzel sitede karşınıza geçerek, izlenimlerimi de anlatmaya çalışacağım. Bayburt’tan Gümüşhane, Zigana, Trabzon, Rize’de 3 gün moladan sonra akşam namazında çıktım Rize’den, gece 11’de vardım Şavşat’a. Artvin’den soğuk suya kadar bir sel kalkmışki sormayın. Yola raba kadar kayalar dökülmüş.Onun sağından bunun solundan derken zorla gittik, aşağı camisinde sabah namazı cemaat yokluğundan imamı da teşrif edemeyerek kılınmayan zavallı Şavşat’ıma. Ertesi günü köye giderken yıllardır asfaltlanacak diye beklenen Vanta’dan köye kadar olan yolda sivri, yukarıya fazla çıkmış taşlara arabanın altını vurmamak amacıyla gözlerimi dört açarak köye kadar şükür vardık. Erdinç’in arabasının alı alçak olduğu için o arabasının yarısını yolun dışından giderek maharetiyle durumu kurtardığını da müşahade ettim.Gidecek diğer kardeşlerime de duyurulur. Bizim caminin altında yaklaşık 20 yıldır görmediğim Turgay kardeşimle karşılaştık, Mansur amcam yanında olmasa, rahmetli dayısı Halim bey mi dirildi diyecektim. Okadar benzemek olur.Turgay, Erdinç kardeşlerimle güzel zamanlar geçirdik.Tadı ağzımda kaldı. Köyde yoğun işlerden dolayı Veltalı kardeşlerimle pek buluşamadık taki Yılmaz’ın oğlu Oktay kardeşimin düğününe kadar. Düğün vesile oldu da köyümün diğer insanlarıyla 2 saat kadar da olsa sohbet etme ,hal hatır sorma imkanı bulduk.
Turgay kardeşimin dediği gibi insan köye gitmekle hasretini tam olarak dindiremiyor. Çünkü orda çocukluk arkadaşlarımın çoğu yok, çünkü siz yoksunuz, çünkü benim zamanımda olan güzel insanların bazıları hiç dönülmeyecek diyara gitmişler. Kapılarına gittim, öyle ıssız ki, içim tarifsiz duygularla doldu.Nolur bundan sonraki tatilerimizi kararlaştırıp belli tarihlerde gidelim, şenliksiz ev kalmasın, hasretler biraz olsun dinsin. Yanuklardan Naçar’a çıktım, çisa ve sakız toplamak için Erdinç’le beraber.Sakız bulduk, çisa bulamadık, naçarın omanı var olsun seneye buluruz.Kayalar, oCAMURTA, Söglanın fotoğraflarını çektim.Düzyolun altında ve üstündeki ağaçların bayağı büyüdüğünü gördüm. Caporoshanadaki değirmenin yerinde durup, tahıl ügütmaya giderken hızektan çuvalı, torbayı düşürerek oraya varacakları beklediğini hissettim. Köyde mal azlığından dolayı çevredeki otların kartaşmış, emekli olduktan sonra oraya gidip besicilik yapacak insanların mallarını beklediğini düşündüm. Kadastro dolayısıyle yapılan yanlış sınır uygulaması sonucunda Helim ağa ile Şeso dayının dilazarasına tanık olduk.Çok sevdiğim Korkut ve diğer arkadaşlarla buluşamamanın hüznünü yaşadık. Ercan ,taner. haluk, Zafer, Hanza, Emin abi, Tacettin bey, Ahmet hoca Nasir, Yücel, Kamil Öztürk Vediğer kardeşlerimi aradı gözlerim ama nafile, sadece özlemle yad ettim seneye İnşallah dedim. Turgay kardeşim evleri kameraya çekecekti ne yaptı acaba , bizim evi de yeni boyamıştım nasıl çıktı merak ediyorum. Velhasıl tatil yaptık ama sizlerin olmayışı hasretimizi dindirmedi. Dönerken Ardahan üzeri, Göle, Oltu,hasankale den Erzurum’a geldik. Orada Bahadır kardeşimle kısa da olsa tanışma fırsatı bulduk. Tam Nurettin abime benziyor, sesi bile aynı.Kaynanamın Aziziyede muayenesinden sonra Bayburt’a geldik. Sağolsunlar ziyaretimize Haluk, kardeşlerim Güner ve Fazilet geldiler. Onları da yolcu ettikten sonra şimdi sizlerin siteye yazacağı mesajları özlemle beklemeye başladık.Herkese hasret dolu selamlarımı sunuyor yazılarınızı bekliyorum. Allah’a emanet olunuz. Vesselam.

Hayat dediğin, doğum ile ölüm arasındaki yoldur,
Diyar-ı gurbette hasret ve çile çekmek çok zordur,
Gül olmak, hemde gurbette gül olmak, ne zordur,
Hele/Hele bülbüle hasret kalmak daha da zordur.

Yıllar geçti aradan, kurulan ilk düşler ve rüyalar İstanbul’un beton duvarları arasında sıkıştı ve hep birlikte aynı kaderi paylaştık.Kimi davullar zurnalar eşliğinde kurbanlar kesip terk etti toprak damlarını ve çocuklarını, kimi fakirliğe inat elindekini avcundakini satarak geleceğe dair ‘zengin’ düşlerini aramaya koyuldu el kapılarında. Kimi, ‘üç-beş yıl ne varsa biriktirip dönerim’ diyerek vedalaştı yaşlı annesi ve babasıyla. Kimi, baskılardan, işkencelerden ve kendisini bekleyen cezaevlerinden dolayı sürgünleri tercih etmek zorunda kaldı. Sevdiklerini, sevdalarını geride bırakarak... Kimi ise ‘herkes gitti bir ben kaldım’ diyerek akrabalarından, arkadaşlarından yardım isterken, ‘ne geliyorsun biz döneceğiz’ cevaplarıyla bekleye durdular yıllarca...

Nasıl yazılır ki özlemin diğer adı..?

Bir sonraki izine kadar moral depolanarak hüzünlü, birazda buruk dönülerek mekanik yaşama devam edilecek. Ya zorunluluklardan dolayı yıllarca memleketlerine gidemeyenler, köylerini, sevdiklerini her gece rüyalarında görenler, Onlar belkide bir yıl boyunca izine gidenlerin anlatacakları anıları, biraz şaşkınlık biraz da hüzün içinde dinlemeye devam edecek ve hep birlikte ‘memleket hasreti’ diyecekler.

İşin tuhaf yanıda dostlar, köye gidiyorsun toprağına bastığın, havasını soluduğun, suyunu içip dar sokaklarında top koşturduğun köyü özlüyorsun. İşte o zaman yürekteki o hasret sızısının, o an köyde doğmuş ama gerek imkansızlıklardan gerek izin probleminden dolayı orda olmayan dosların, komşuların olayışından kaynaklandığını düşünmek, eski günlerdeki güzellikleri paylaşamamanın vermiş olduğu hüzün, birde yıllardır görüşememenin hasretini içine katınca. Özlemle koştuğumuz köy topraklarında bile hasretin kralını yaşatıp, doya doya o huzuru yaşamamıza izin vermiyor. Bu yılki iznimde şunu anladımki, hasreti dindirmek için köye gitmek kanayan hasret yarasına merhem olmuyor, orda çok eskide bıraktığımız güzel günleri düşündükçe, tüm dost akrabayla eskiyi yaşayamamak, yada hep beraber orda olamamak, kanayan yaraya tuz basmak oluyor.

Şartlar el vermeyipte tatilini köyümüzde geçiremeyen eş, dost akrabayada biraz köy hakkında izlenimlerimi anlatmak istiyorum.Gülen yüzleri hiç solmasın, Allah vergisi sevgi dolu yüreklere sahip köyüm halkı her zamanki gibi değerlerini koruyor. Son dönemde hakkın rahmetine uğurladığımız büyüklerimizin geriye bıraktığı büyük hüzün hakim olsada, herkes hayat devam ediyor ilkesiyle söz, muhabbet ve işlerine devam ediyor. Kısaca Özcan hoca 5 vakit namaz kıldırmaya, babam rutin yürüyüş sporu olan günde 3 kez veltaya gedıp galmaya, Nedim amca güzel muhabbetinin yanında, evi tamir etmaya, İsmet abi mesai saati dışında ot taşımaya,kanal çıkarmaya, Atif amca geçen yıllara inat düğünlerde, toylarda delikanlı edasıyla gençlere örnek olmaya, Sabri ağabi bahçe daha güzel olsun diye çabalamaya, Yusuf amca, pamuk hala, fikret hocam ve güllar yenge sürekli cemaate camiye getmaya, Selim amcam (Allah şifalar versin) fıtık ameliyatı oldu tedavi olmaya, Fehmi amca emekliliğun tadını çıkarmaya, Murşit amca geçirdiği rahatsılıktan kurtulmanın huzurunu çıkarmaya, Azime hala tüm yanlızlıklara karşı, torunlarının ve evlatlarının vermiş olduğu huzurla ayakta durmaya, Yılmaz ağabek oktayı evlendirdi torun beklamaya, helim amca her zamanki gibi disiplinden taviz vermamaya, mezin amca sıtma savaşta mücadele etmeye, muhtar mehmet ağabide yukarı mahallenin son müdavimi olarak hayatlarını devam ettiriyorlar.

Bu arada köyde olduğum dönemde gerek muhabbetiyle, gerek kişiliğiyle çok güzel zamanlar geçirmemizi sağlayan Ali ağabeye ayrıca teşekkür etmek istiyorum. Tekin ağabeklede oktayın dügününda tepeköyde içtuğumuz ayran o gün karnımi fena ağırtsada, oynaduğumuz bar, istaduğumuz yenga ketesi sahneleri çok güzeldi. teşekkürler tekin ağabi. Beni her seferında tavlada yensada Erdinç ağabekta köye ayrı bir güzellik kattı :) neysaki istanbulda hesabını sorarım. Kısaca dostlar köyde yaramazlık yok. Haa yaramazlık yok dediysemde büyük yaramazlık kapıda. Tapu kadastro geldiya köylere, kireçli o camurta’lardan , vanta buçatlardan sinorlari belirlemişlerdi ben gelmeden. Zendaba nerdan sinor koydi onu bilmam. Hakkımızda hayırlısı olsun diyor, Bu arda, istanbula geleceğim gece beni uğurlamaya gelen TÜM KÖY HALKINA AYRI AYRI TEŞEKKÜRLER EDİYOR, BÜYÜKLERİMİN ELLERİNDEN ÖPÜYORUM..Site sakinlerine gelince, Ercan Abimm hürmetlerimi yolluyorum en kısa zamanda özlemlerin son bulsun diliyorum. Bahadır kardeşim, Yeni katılan Nilgün kardeşim, Sevgili Taner abim, Zafer abi, Korkut kardeşim, Önder arkadaşım, onur kardeşim, Haluk abi ve adaşım turgay abi, Tekin abi ve ve ve Sevgili Ali agabi. İsimlerini saymakla bitiremeyeceğim tüm tanıdıklara selamlarımı, hürmetlerimi sunuyor, siteyi ve bizleri habersiz bırakmamanızı istiyorum. Allah’a emanet olun dostlar, kalın sağlıcakla...

Turgay DEMİRCİ

siteye yazılan mesajlarda bariz bir azalma var. Bunun sebebi olarak acaba tatile giden hemşehrilerimin interneti kullanmada yada köyde ulaşmalarında bir zorluk olabilirmi?

OLA BABA NERDASIN ŞİMDİYA KADAR DİYACAĞSIZ TABİ HAKİSIZ AMA GAL GÖR Kİ ABU İNERNETTUR NADUR BU MEREDİ BİR BECARABİLSAYDIM TABİKİ ŞİMDİYA KADAR SİZLARİNAN HEÇ SÖYLAŞMAMİŞ KALURMİYDIM HEÇ.GENADA SAĞOLSUN ABU KOMŞUM MANSUR AMCAMIN OĞLİ TURGAY EFENDİDAN. O’NA DEDİM Kİ YA BU MEREDİ ÇIĞARMASAYDI YADA BENİDA ORYA KAYDET O’DA BENİ KIRMADİ DA AHO MESAJMİDUR NADU ORYA BİRKAC KELİME EDABİLDİM. ODA ABU GASARAĞ SICAĞDA .NA İSA KOMŞİLAR ŞİMDİLUĞ BU KADAR YETAR HEMİ

BURDAN ÇIĞIP BİRDA TIPIŞ TIPIŞ EVİN YOLUNİ TUTMAĞ VAR. ŞİMDİLUĞ HEPIZ ALLAHA EMANET OLUN.HA OLA BİRDA ADIMİ YAZEM HEMİ.

TANER YILDIRIM. 04.08.2006

Sevgili Şavşat halkı sizleri boyle bir sıtede toplu olarak bulmak o kadar güzel bir duygu ki, insan ne kadar uzakta olsada dostlarını burada buluyor, yerlerinin ve zamamnın uzak olması bile insanları birbirinden uzaklaştırmaz boyle bir sitede zaten hep beraberiz.

Saygı ve sevgilerimle...

Zafer Demirci tel:05055014070

Sesini bile özlediğimiz zaman oturup içimizden bir off yada bir ahh çekeriz sılanın. Aslında taşından toprağına, ağacından insanına özlediğimiz bir bütündür sıla. İnsan hayatını gelişme dönemini oluşturan çocukluk ve gençlik yıllarınının en değerli bölümünü yine bu yer oluşturur "sıla". Bu dönemde köyümüzün bizimle yaşıt insanlarından kendimize bir dünya kurarız. İçinde çıkar çatışması olmayan ölümüne dostluklar, arkadaşlıklar, kardeşlikler vardır. Daha sonra ayrılıp gittiğimiz o gurbet elinde, sıladaki arkadaşlıklarımızı ve arkadaşlarımızı yada dostlarımızı tüm aramalarımıza rağmen bir türlü bulamayız. İçten olmayan sahte arkadaşlıklar, hiçbir ortak yönümüz olmayan insanlarla kurduğumuz iş arkadaşlıkları vs. zamanımızın birer parçası ve önemsiz birer yaldızı oluverir. Ne sevdası sevdadır ne dostluğu dostluk, ne insanlıktan nasip almıştır, ne sevginin tadına varmıştır, işte böyle ruhsuz bir yerdir bu gurbet.....
Sevgili köylülerim bunları niye yazdığımı merak edeniniz olabilir, sevgili önder kardeşimi uzun bir aradan sonra burada görmek beni hem sevindirdi hem de duygulandırdı. Çocukluğumuzun ve gençlik döneminin ilk yıllarının vazgeçilmez bir dostuydu benim için Önder YAŞAR, ölümüne sevginin kardeşliğin arkadaşlığın sırdaşlığın kısaca insanın ihtiyaç duyduğu herşeyin temsilcisiydi o bana göre, sonra bir anda çekip gitti gurbet eline. tıpkı burada bulunan tüm arkadaşlarımızın başına gelen bir ayrılık hikayesi de benim başıma gelmişti. Geriye özlemek, yerini doldurabilecek birini aramak kalmıştı. ancak akıntıya kürek çekmekte başka bir şey değildi. böylesi dostlukların yeri dolamazdı ve dolamaz da! Çünkü içinde ortak bir memleket, ortak bir akrabalık bağı, ortak yaşanan birsürü macera olay vb. şeyler var. işte dostluğun köprülerini atan yegane öyeler bunlar.
Vazgeçilmez, Devredilmez ve kişiye özel bu dostlukların insan içerisinde bıraktığı izlerin hazzını yaşamak ve her anımsadığında duygulanmak bile güzeldir. Nice böyle dostluklara..........
Teşekkür ederim Önder bizi burda yanlız bırakmadığın için

Uzun bir aradan sonra yeniden tüm site sakinlerine merhaba....!
Fatih arkadaşım hayat uzun ince bir yol demiş kimine göre bazen uzun bazen kısa sizce Hayat, uzun ince bir yol mu dersiniz? Veya bilinmez bir karanlıktan, sonsuz aydınlık ufuklara çıkış mı? Ya da her gün çiğnemekten bir türlü usanmadığımız iki kapılı bir hanın, birinci ve sonuncu kapıları mı? hayat, insana bağışlanmış değil, ödünç verilmiştir. Gördüğünüz gibi, bize bağışlanmamış ama ödünç olarak, belli birtakım sebepler karşılığında verilmiş olan hayatın değerini bilmek, anlamak zorundayız. Bu durum, beraberinde bazı sorumlulukları da karşımıza çıkarıyor.
İçinde yaşadığımız zamanı iyi anlamak ve değerlendirmek, ilim öğrenmek, merhamet sahibi olmak, uygar davranışlara yönelmek, basit hayatımızı manâlandıracak, güzelleştirecektir. Anlamlı, güzel bir hayat, hangimiz için hedef değildir? Hangimiz uğruna ölümü bile göze alabileceğimiz pek çok değerin peşi sıra koşmaktan kaçınırız? Aramızda böyle bir amaca yönelmeyi istemeyen var mıdır? Hiç sanmam! Neyse bu hayatın değeri bilmek lazım.
Pakize teyze Allah’tan rahmet, Durmuş amcaya sabırlar diliyorum…
Fatih, Haluk bey ve diğer site sakinlerine selamlar gönderiyorum…..
ÖNDER YAŞAR / İST

MERHABA SEVGİLİ DOSTLAR! BUGÜN KPSS/1 SINAVINA GİREN HERKESE BAŞARILAR DİLİYORUM.İNŞALLAH HERKES İÇİN HAYIRLISI NASILSA ÖYLE SONUÇLANIR.HEPİNİZ ALLAH’EMENET OLUN.SAĞLIK VE ESENLİKLER DİLİYORUM....

UZUN İNCE BİR YOLDAYIM,
GİDİYORUM GÜNDÜZ GECE.
BİLMİYORUM NE HALDAYIM,
GİDİYORUM GÜNDÜZ, GECE.

YAŞ OTUZBEŞ YOLUN YARISI EDER DİYE BİR ŞİİR VARDIR. BU ŞİİRİN BİR BÖLÜMÜNDE AYNEN ŞÖYLE DER
"HAYATA BERABER BAŞLADIĞIMIZ,
DOSTLARLA YOLLAR AYRILDI BİR BİR,
GİTTİKÇE ARTIYOR YANLIZLIĞIMIZ."

ASLINDA BU SÖZLERİN HİÇ BİRİ ÖLÜMÜ YAŞAYANLARIN HİSSETTİĞİ KADAR ANLATMIYOR ANCAK NE YAZIK Kİ ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERİ YAKIYOR. PAKİZE TEYZENİN VEFATINI MAALESEF BU SİTEDEN ÖĞRENDİM. GERÇEKTEN ÇOK ÜZÜLDÜM. DURMUŞ AMCAYA VE ÇOCUKLARINA ALLAH SABIRLAR VERSİN. MEKANI CENNET OLSUN İNŞALLAH.

SEVGİLİ KÖYLÜLERİM HEPİMİZİN AKIBETİNİN ORASI OLDUĞUNU BİLDİĞİMİZ ANCAK VAKT-I ZAMANINI BİLMEDİĞİMİZ BİR SON ÖLÜM. TÜM YAPTIKLARIMIZ KENDİ ADIMIZA, İYİLİKLER, KÖTÜLÜKLER, YARDIMLAR, HIRSIZLIKLAR VB. MAALESEF DÜZENİ GİT GİDE BOZULAN BİR DÜNYADA İNANÇLARI DOĞRULTUSUNDA HAREKET EDEN, KENDİSİNE OLUŞTURDUĞU İNANÇ DÜNYASINI YAŞAMAYA ÇALIŞAN, DEĞER YARGILARINA VE ANANELERİNE BAĞLI İNSANLAR GİT GİDE AZALIYOR. KAYBETTİKLERİMİZ ASLINDA BİZİM KÜLTÜR MİRASIMIZIN EKSİLEN BİRER TAŞLARI....

ÇEŞİTLİ VESİLELERLE BİRLİKTE OLAMADIĞIMIZ BU İNSANLARDAN ÖĞRENECEĞİMİZ ÇOK ŞEY VARDI ANCAK ARAYA MESAFELER GİRDİ VE BİZ ÖĞRENEMEDİKLERİMİZLE KALDIK, ŞİMDİ CEPHEMİZİ YENİLERİNE ÇEVİRMEYE HAZIR OLMALIYIZ....

BİR KARANLIK ANINDA ÖLÜM DÜŞER RÜYAMIZA VE BİTİREMEDİĞİMİZ BİR RÜYANIN SON NEFESİNDE SOĞUK BEDENİMİZ DÜŞER TOPRAĞIN BAĞRINA.....

Bende gecde olsa aranıza katılmanın mutlıulugunu yaşıyorum.şüphesiz siz büyüklerimizin memleketimize,köyümüze verdiğiniz bu emek çaba ve önem biz gençlerin sorumluluk bilincini dahada artırıyor.Emeği gecen herkesten Allah razı olsun.Allh’a emnet olun memleketim insanları...

Ali Abimizin isteği doğrultusunda iletişim bilgilerimi aşağıya yazıyorum.
Cep : 0032 484562 996
e-mail : ercandem64@mynet.com
msn : emir.demir@hotmail.com
adres : Pastoor Paquaylaan 40/11 3550 Heusden-Zolder/ Belgie

Herkese selam ve sevgiler,kıymetli köylülerim.
Çok kıymetli ve üzerimizde çok emeği olan değerli yengemiz pakize demirci hanımı ebedi istarahatıne uğurlarken geride kalan bütün yakınlarına cenabı allahtan sabırlar diler merhume yengemizede cenabı allahtan rahmet dilerim.Acımızı paylaşan herkesin başı sağolsun.Bütün geçmişlerimize ALLAH rahmet eyleye.
H.YILDIRIM