Türkiye'nin arıcılarının bazı sorunları olduğu doğrudur. Bu sorunlar ocak ayı başında Hacettepe Üniversitesi Arı ve Arı Ürünleri Uygulama ve Araştırma Merkezi (HARÜM) başkanlığında akademisyenler, Arıcılık Birlikleri başkanları ve Tarım Bakanlığı yetkililerinin katılımı ile masaya yatırıldı, tartışıldı.

Ülkemizde 76 ilde Arıcılık Birlikleri var. O unutulmuş, üstü örtülmüş kooperatifçilik faaliyetleri, bu birliklerde, çatır çatır işliyor. El birliği ile, gönül birliği ile çalışıyorlar. Birbirlerine destek oluyorlar, üretiyorlar. Sorunlara beraber çözüm arıyorlar. Ama bazı işlerde devlet yardımı gerekiyor. Özellikle Muğla'da çam balında büyük oranda azalma var. İyi kalitede damızlık, ana arı bulmak güçleşiyor. Memlekette bir biyogüvenlik kanunu yok. Trakya arıcılığı çok zor günler geçiriyor. GDO'lu bitkilerin nektarı bazı hastalıklara ve arı ölümlerine neden olabiliyor. Bu noktada Tarım Bakanlığı'na büyük görevler düşüyor düşmesine de kararı onlar değil de sermaye verdiği için mecburen elleri kolları bağlı oturuyorlar. TOHUMA GİDEN YOL Arılar sadece bal yaparak faydalı olmazlar. Asıl gizli ve büyük yardımları bitkileri tozlamaları sayesindedir. Amerika'da, Avrupa'da hatta Afrika'da bahçe, tarla sahipleri her yıl arı kovanları kiralarlar. Kovanlarından telaşla fırlayan binlerce arı kendileri için süslenmiş bekleyen çiçeklerde tohum bağlamayı temin eder. Asıl güzeli arılar ziyan olmasın diye böyle alanlarda ziraii ilaçlama daha kontrollü yapılır. Böylece daha az ilaçlanmış, sağlıklı ve bol meyve ve bu arada bol miktarda misler gibi bal elde edilir.

Ülkemizde seralarda bombus arıları son yıllarda öyle yaygın kullanılıyor ki hormon neredeyse ortadan kalkacak hale geldi. Açık alanlarda henüz böyle bir yardımlaşma yapılmıyor hatta tersine arıcılar tarla sahiplerine kira ödüyorlar. Mühim değil, olsun. Zaten arıcıların da, arıların da "Ah bir zengin olsam" dediği yok ama keyifle şarkı mırıldanacak durumda da değiller. Yine de direniyorlar, sevdiklerimiz yesin diye sevgi ile üretiyorlar. Onlar bal tutulduğu zaman sadece parmakların ucunun birazcık yalanmasının ahlaklı kabul edildiği bir kültürden geliyorlar. Mücadele ettikleri sermaye gibi dirseklerin, kolların, bacakların ya da başka uzuvların değil.