Birbirimizi belki hic görmedik yada hic tanimadik. Ayni köyden olmamiza ragmen belkide bir birimizin kimlerden oldugunuda bilmiyoruz. Yada kusura bakma ama enazindan ben seni taniyamadim, bu beim icin gercekten aci ama gercek durumda bu.
Bizim gibi ayni köyden olupta birbirini tanimayan belkide yüzlerce insan var.
Ben buraya ta 2003 yilindan bu yana yazilar yazmaktayim, tabiiki zamanim oldukca. Ama senin yazdigin gibi ne savsatta yasayan hantusetlileri sucladim nede baska yerde yasayan hantusetlileri sucladim. Kimseyi suclama gibi bir lüksede sahip degilim. Aslinda burada suclayici bir yaziyada rastlamadim. Sizin bu konuda fazla hassas davrandiginizi düsünüyorum. Ama bu konuda samimi oldugunuzada inaniyorum.
Herkes kendi hayatinin sartlarinin yarattigi kendi ortaminda yasar. yasam sizi savsatta bir baskasini Istanbulda,yada japonyada yasamaya mahküm etmistir. Ama inaniyorumki zorlayici sebepler olmazsa kimse köyünden cikmazdi tabiiki.
Burada herkes icinden gelen bazi seyler yaziyor, inanmak yada inanmamak okuyanlara kalmistir, isteyen inanir istemeyen inanmaz. Ben kendi adima icimden geleni yazarim gerisi okuyanlara kalmistir.
Ama bu dernek isi gercekten harika bir fikir, gercekten isin cikar yoluda budur, derneklesmeden birlik olmakta mümkün degildir, Bu calismalarinizdan dolayi sizleri cani gönülden kutlarim.
Bu dernek islerinden dolayi eger bizlerede bir görev düserse seve seve yapmaya haziriz. Bu konuda kurucularin bizlere verecegi görevleri birer emir kabul edip seve seve yapacagimizi bilmenizi isteriz.
Atasen ALTUN

Bir cok ev ya bosalmis, yada icinde yasayan yasli kari kocaden biri ölünce bos kalmaya aday. Kara ve artik bakimsiz Kapilar ya seneye yazin acilmak üzere yada bir daha acilmamak üzere kilitlenmis, Görünüslerinden terkedeilmisligin verdigi aci okunan evler ve sanki yalnizlik ve terkedilmislikten dolayi bellleri bükülmüs cökmüs perisan olmus gibi. Kapilar artik kararmis ve her tarafinda otlar bitmis. Önceden gidip gelenenin eksik olmadigi yollarda otlar bitmis ve yol olma özelligini coktan kaybetmis cayirlasmis. sanki buralarada onca insan dolasmamis gibi. Terkedilmis, Metruk evler ve icinde yasayan tek tük yasli insanlar . Annemin ölümünden sonra köye ha bu gün ha yarin derken gidemedim ve Babamida kaybettim. Artik orada dogup büyüdügüm, herseyimi borclu oldugum köyde, ne kadar özlesemde artik gidecek bir evim bile yok. Insanlar yabanci birisiyle evlenince, silayka ilgili özlemlerinide, hayalllerinide yalniz yasamak zorunda kaliyorlar. Helede adam beim gibi birazda tembelse. Hayatimdaki "keske" leri kaldirip atabilseydim, keske böyle yapsaydim diyecegine, onu yapsaydim inaniyorumki her sey cok daha iyi olacakti. Cok aci gercekten cok aci ama yilllar bir cok seyide alip götürüyor, Bilal emi, ZeynalHoca, Cafer Usta, Murat aga, Kücük emi ,Musa emi, Rezak dede, Nuri emi, Sahi dede, Zülali emi,Hüsen emi,Karabek dede, yakup emi, Fayik emi, mensur agabey,mustafa emiler ikiside, Halil emi, Yüksel agabey,Behcet emi gibi aile reisleri ölmüsler ve artik yoklar. Bir gün köye gidebilir ve burada bir ay kalabilirsem, kendimi dünyanin en mutlu insani hissedecegim, Ata Sen ALTUN

Ya bu kadar üye var ama ne zamandir yazi yazan bile yok...

2008 yili gireli bir aydan fazla oldu ve ben ilk defa yazmaya firsat bulabildim. Gecmis günler özlendigi icin mi güzeldir yoksa gecen günler geri gelmeyecegi icin mi özlenir bilimez ama nasil olursa olsun benim gencligimin degilse bile cocuklugumun gectigi köyümü cok özlüyorum ve diyorumki özlemek bile güzel. Degerli köylülerim yazilanlarin tümünü bir kez daha okudum. Insanlar özlemleri icin hayallleri icin düsünceleri icin kimseye hesap vermezler, herkesin dogrusu kendinedir. Sosyolojik yada felsefi konularda dogru tek degildir. herkes kendi dogrunu secer ve bu dorultuda istedigi gibi yasar ve bunun icin kimseye hesap vermez, kimesede kendi dogrularindan dolayi baskasinin duygu düsünce ve fikirlerini yargilayamaz. Hic kimse bir baskasinin dogrularina göre yasamak zorunda degildir. Herkes buraya herhangi bir konudaki düsüncelerimi yazar. Düsünceler yazana aittir ve herkes istedigi gibi yasar, bunun icinde kimseye hesap vermez. Yeterki yazdiklariyla baskalarini rencide etmesin. Insanlar nasil bakarlarsa öyle görürlermis. Dostlarim güzel bakalim sevgiyle bakalimki güzel görelim.

Senden yasli oldugum icin adinla hitap ediyorum kusura bakma. Özkemal su anda sanirim biraz yogun onun icin hemen belki isleme koyamaz ama eger elindeki resim belge ve bilgileri Özkemale gönderirsen, gönderdiklerini siteye koyacaktir. E-Mail Adresi asagidaki gibidir ozkemala@gmail.com ilginiz icin tesekkkürlerimi sunarim Atasen ALTUN

Sevgili Öner Kardesim Hantusetin bir Websitesi var zaten. www.hantuset.com adresine girersen hantusetin web sitesini ziyaret etmis olursun. Sevgili kardesimiz Özkemal bu siteyi yapmis ve köyümüze bizlere hediye etmistir. Öner kardesim yardimlarinizida bekliyoruz. Eger eline resim filan varsa bunlari Özkemale gönderirsen bunlar yayimlanir ve hepimizde bunlardan faydalaniriz

Ya Arkadaslar nerdeyse 4/5 aydan beri burda yaprak onamiyor derlerya öyle oldu. Ya bu kadar yazi yazan degerli dostlar nerdesiniz ne oldu niye yazmiyorsunuz. Buraya cok uzun zaman önce girmistim sonra kaybettim ve birkac yil sonra burayi tekrar görünce cok sevinmistim, cünkü tanidigim yada sahsen tanimadigim bir cok kisi burayi ziyaret etmis ve yazi yazmisti. Hepsini okudum cok sevindim ve her basliga bir yazi yazdim ama o gün bu gündür bir kac kisi haric kimse yazmaz oldu. Ya dostlar burasi hepimizin bulusma noktasi, hepimizin ortak alani buraya girip fikirlerimizi paylasmazsak buraninda bir anlami kalmaz. Burayi gönderdiklerimiz ve yazdiklarimizla bizler yasatmak zorundayiz. mutluluklar paylastikca artar derler paylasalim dostlar mutluluklarimizi. bazen bir ani bazen bir resim bizlere olmadik duygu yogunlugu yasatabilir.Onun icin yazilarinizi resimlerinizi ve olabilecek katkilarinizi esirgemeyin, hepimiz bilirizki Hantusetin insani mert ve cömerttir.. Elinden geleni esirgemez. Yada benim bilmedigim bir seymi varki kimse yazmaz oldu. Bir ara Hantuset Google Group Mail adresi olusturulmustu ama burada gelem mailller i okuyamiyordum yani okunamiyordu bir kac kere bunun nasil olustugunu niye bana gelen mailllerin okunamadigini danistimsada tatmin edici bir cevap alamadim. Gelen mailllerde ki türkce karakterleri belkide benim bilgisayarim tanimiyordu Cünkü gelen mailller harflerden degil degisik garip sekilllerden olusuyordu yada birileri dalge geciyordu. Onun icinde oradaki E-Mail adresini ve google grup mail üyeligini iptal ettim. cünkü okunamayan bircok maili almamin bir anlami yoktu

Sayin Engin Altunun yazdigi bir siirin bir bölümünü buraya yazip sizinle paylasmak istedim. Ben cok begendim, umarim sizleride bu siirle maziye götürebiliriz. Dogdugumuz yerlerden uzakta yasiyoruz Memleket hasretini yürekte tasiyoruz Küserek ayrilmadik, buna kader diyelim Yasanilan gercegi dikkatla dinleyelim. Kücük yaslarda düstük gurbetin yollarina Hasret kaldik yilllarca annenin kolllarina Nene dede Torunlar hep birlikte kalirdik Ölümsüz sevgileri büyüklerden alirdik Kar yaginca üst evden alt eve tasinirdik Calisip terleyince durmadan kasinirdik Seküde otururduk yer yatakta yatardik Yumurta yiyemezdik, bakkkallara satardik Evler genis arsa cok nedense banyo yoktu Agac süslü köskili evlerde balkon coktu Basi derde düsenin kosup gelirdi dostu Koltuk takimi yoktu sererdik koyun postu Neker kesme zor isti, yirtilir üstün basin Papasela soymazsan, olmazdi kisin asin Bakirlar kalaylanir olurdu piril piril Daglardan akan sular akardi siril siril Yapiyorduk Velfeza atiyorduk havaya Pullu alabaligi koyuyorduk tavaya Eksi elma pantasi her derde deva idi Anne babanin sözü , o zaman fermen idi Sicak cadi pisince, hemen dügmec yapardik Sor peynir gorugunu tabaklardan kapardik Pancarci bir bayramdi, yaylalara kosardik Herkesin yüzü güler, hep birlikte cosardik.

ya bu kadar insan nereye kayboldu. ne yazi yazan kalmis nede bir merhaba diyen. ayrica yillar önce yazdigimiz yazilar kaybolmus, silinmis. benim ve bir cok arkadasimizin yazilari artik yok. Telefon edip savsat Com a sordum sistem degisikliginden dolayi bazi yazilarin kayboldugunu, yeniden gönderilirse yayinlanacagini bildirdiler, sagolsunlar. Ama bu yazilari yazan arkadaslarimiz yaziyi yazdiklari ruh halini aynen yasamadan ayni yazilari ayni ictenlikle yazmakta zorluk cekeceklerdir, yazsalarda eski ictenliginden uzak olacaktir. Kisacasi bu yok olan yazilar artik geriye gelmeyecektir. Belki bir sürü problem var, belki insanlar yasamla bogusuyorlar ama haftada bir 5 dakikanizi ayirip suraya bir seyler yazilabilir. belki bir sürü güzellik ve duygu burada paylasilabilir.

Burada yine sessizlik hüküm sürmeye baslamis, oysa buraya son yazimi yazarken buranin ne kadar cok hareketli oldugunu düsünmüs ve sevinmistim. Sessizlige üzüldüm ama bende kisisel olarak üzerime düseni yapmadigim icin kimseyede söyleyecek bir seyimin olmadigini düsünüyorum. Belki bir cok sebep var ama ben dahil herkes bu olumsuzluklari yenmek icin cok seyler yapabiliriz.
Belki cagin belkide sadece sanayilesmenin getirdigi Problem olan yabancilasma ve bireysellesme belkide hepimizin ortak problemi.
Bazilarimizin esleri mahalli kültürümüze yabanci dolayisiyla cocuklarimiz mahalli kültürümüze entegre olmamis. Bu yüzden bazilarimiz bu köyle ve gecmisinin büyük bölümüyle ilgili özlemlerini hatiralarini paylasacak anilari yad edecek bir kisiyi bile bulamamakta ve gittikce bunlari bu konulari sadece düsüncelerinde yasatmakta, böylecede yabancilasma ve bireysellesme gittikce artmaktadir. yada gözden irak olan gönüldendemi irak oluyor, ben buna inanmak istemiyorum.