Sevgili Arkadaşlarım, Abilerim ;

Bence son zamanlardaki mesajlardan rahatsız olmak yerine tekrardan hareketlilik var diye sevinmek gerekli, zira üyesi bulunduğum diğer gruplarda da biliyorum ki insanlar direkt olarak şahıslarına değil de genele hitap eden mesajlara farz-ı kifaye mahiyetinde hiç cevap dahi vermiyorlar, o nedenle her zaman kişi ismi geçen mesajlara itibar fazla olmuştur. Kaldı ki söz konusu mesaj şahsa yönelik olsa bile yazan da yazılan da tanıdık olduğu için herkes birşeyler anlıyor.... Herşeyden öte o mesaj yüzünden kaç kişi birşeyler yazdı :) Güzel değil mi ?

2007 yazı için ben de plan yapıyorum. Allah nasip ederse yıllardan beri hasretini çektiğim köy hayatını bir hafta dahi olsa yeniden yaşamak istiyorum. Yolu Hantüşet’ten geçenlerle Ağustos 2007 de buluşuruz inşallah.

Kendinize iyi bakın

selam dostlar,

nasılsınız diye sormuyorum, iyi olduğunuzu varsayarak....

naci bey kardeşım ne kadar da güzel yazmış, inşallah okurda sizlerde birşeyler yazarsınız..

daha güzel yarınlara

Gökhan Abi Merhaba ;

Söylediklerinde haklısın aslında. İnsan isteyince daha çok zaman buluyor ama günlük hayatın telaşı içinde unutup gidiyor böyle şeyleri. Aslında son 6 aydır mazeretim vardı. Askerdim. Kıbrıs’ta tankçı olarak yaptım askerliğimi. Kıbrıs’ın şartlarından dolayı 15 günde bir çarşı iznimiz oluyordu ama çoğu zaman sıcaktan dolayı çıkmıyordum. O nedenle son zamanlar pek giremedim siteye. İnşallah bundan sonra daha sık yazışırız.

Resimleri de ilk fırsatta ekleyeceğim siteye. Ama inşaallah önümüzdeki yaz detaylı bir ziyaret yapacağım köye esas fotografları inşallah o zaman çekeceğim, ayarlasak da hepimiz aynı zamana denk getirsek ne güzel olur.

Kendinize iyi bakın . Sağlıcakla kalın.

Sevgili Köylülerim ;

Uzunca bir aradan beri siteye ilk girişim. Bahadır Abimin o eşsiz güzellikteki yazısını da şimdi okuyabildim. Söylenecekleri söylemişsiniz zaten, hepimizin bam teline dokunmuş, sizin boğazınızı da benimki gibi düğümlemiş.

İnsan o günleri hatırlayınca yüzünde tatlı bir tebessüm olsa da içinde ince bir sızı beliriyor. Çocukluğumuzun geride kalmış olmasından mıdır, gençliğimizin geçmekte olmasından mıdır yoksa anılardaki aktörlerin aramızdan ayrılmış olmasından mı bilinmez.... Ama bir gerçek var ki hiçbirşey eskisi gibi olmayacak, orada yazılan oyunların belki de hiçbirini tekrar oynayamayacağız.

Yıllarca arada sonra köye tekrar gittiğimizde yaşlılarımız belki de tanıyamayacak bizleri. Birkaç tanıtıcı tariften sonra hatırlayacak bizleri. Ne biz çocukları ne de çocuklar bizi anımsayacak. Haz alacağız ziyaretimizden anılar sayesinde ama o anılar yaşanırken yanımızda olan arkadaşlarımız, büyüklerimiz yanımızda olmayacak....

Herşey bu kadar kötü mü, hüzünlü mü gerçekten. Bence değil. Geçmişi belki geri getiremeyiz ancak elimizin altında internet, teknoloji gibi bir imkan var. Eskiden uzaktaki bir insanın değil sesini duymak, mektubunu bile 2 haftada alabiliyorduk. Eski imkanlarla şuanki yerlerimize dağıldığımızı düşünsenize. Herhalde çoğumuzun, düğününden, cenazesinden aylar sonra haberimiz olurdu. O yüzden bugünlerin de kıymetini bilmek lazım.

Demem odur ki ;

İrtibatı koparmayalım. Birbirimizin nerelerde olduğunu bilelim, en azından bayramlarda, önemli günlerde hatırlayıp hal hatır soralım. Bakarsınız köye ziyaret zamanlarımız denk gelir, orada görüşür, eski günleri yad ederiz. Kim bilir, belki koco bile oynarız.

Cümleten Allah’a emanet olun. Hayırlı ramazanlar...

Özkemal Alatun
Elektronik Müh.

BEN RECAİ DEMİRAL.YILLAR ÖNCE BİRÇOK İNSANLA UNUTAMADIĞIM ANILARIM OLMUŞTUR VE BUGÜN BURDAKİ RESİMLERİ VE YAZILARI GÖRÜNCE ÇOK ETKİLENDİM.GEÇMİŞ GÖZÜMÜN ÖNÜNE GELDİ. BENDE SİZLER GİBİ O GÜNLERİ ÖZLEMLE ANIYORUM. İRFAN, OKAN, BÜLENT VE TÜM HANTUŞETLİLER HEPİNİZE SELAMLAR. KENDİNİZE İYİ BAKIN.