O yıllarda babam cınal da imam lik görevindedir bende 5-6 yaşlarındayım. Çok şakacı ve afacanlığımla tanındığım dönem. Köyümüzün yolcu ihtiyacını Rahim odabaş- temo-yılmaz-ve kemal dada karşılamaktadır kemal dadanın münübüsü vardı ve arbanın eski lastiklerini köyümüzün camisinin yanında üst üste koymuş orada bulunduruyordu. Babam öğle namazını kıldırdıktan sonra eve gitti bende baba mesleğine özenerek gizlice camiye gidip açtım hoparlörü ve essahlı bir ezan okuyuverdim ezan tam bitmemiştiki ense kökümde müthiş bir acı, evet babam gelmiştir ve enseme şamarı yalatıvermişti. O acıyla hemen kayagile kaçtım egitman amcalara sığındım olaa ezani sanmi oxudun ağzın yiyem demezlermi yav şimdi ben hatamı yoksa iyi bir olaymı yapmiştım ikilemler içinde gülüşmelerle yorgun olduğumdan şerbet falan içirdiler tekrar cami yanına indim cami altında bulunan köylüler beni görünce ola yaramaz na ettın ola kerata sakın bidaha camiya girma ayaxların kırarux demazlarmı sinirimden xışliyarax siza na benım babamın camisi degilmi siz na garışiyersız çooooooodedımve kemal dadanın münübüs tekerleklerini caminin aşşağısına doğru sallayı verdim tabi unutmadan cami bulunduğu yer iribarı ile tepe üstü köyse aşşağıdadır camiden bakınca evlerin çatıları görülür neyse tekerlekler loliklan loliklana çatılara bedevralari hallaç pamuğu gibi darma duman etmiştir . o sırada aşağıdan da çok sevdiğim fakat beni sevmeyen rahmetli orman korucusu olan bakımci ahmet ağa gelmektedir şans ya tekerleklerin biride ahmet ağanın üstünden geçivermezmi . bir feryat bir figan sormayın