Sene 1986 nisan ayı. İlkokul 5. sınıftayım. Şavşat genelinde okullar arası bilgi yarışması yapılıyordu. Öğretmenimiz Saffet Dursun öğretmenimizdi. yarışmacı olarak okulumuzu ben, Ensar Emminin oğlu Akın ve İmam Efendinin kızı Pakize temsil ediyorduk. Öğretmenimiz bizi yıl boyunca yarışmaya hazırlamıştı. Haftasonları bile okula giderdik. Sağolsun değerli öğretmenimiz biz okula gittiğimizde sobayı yakmış olurdu.Biraz ısındıktan sonra çalışmaya başlardık. Yarışma bizim köyde yapılıyordu.Köydeki herkes oradaydı.Adeta bir düğün kalabalığı vardı. Çeşit çeşit yiyecekler... her şey hazırdı.Yarışmaya 7 okul katılmıştı. İlk soru Malazgirt savaşı ile ilgiliydi. Ve malazgirt ovasının hangi ilimiz sınırları içerisinde olduğu soruldu. İlk soruyu yalnız biz bildik. Seyircilerden büyük bir şamata koptu.Okul hadememiz rahmetli Köksal Altun idi. Köksal abi çocuklarla adeta arkadaş gibiydi onu çok severdik. Ve o moktaaa moktaaa diye bağırmaya başladı.Amigoluk yapıyordu Köksal abi. Neyse yarışma bitti ve biz kendi köyümüzde açık ara birinci olduk. Herkeste büyük bir sevinç. Ben Saffet öğretmenimizin yemeğe giderken ‘ Bana değil önce öğrencilerime yemek yedirin!’ sözlerini hiç unutamadım.Tüm köylüler bizi tebrik etmek için sıraya girmişti. Okul hayatımın en mutlu günlerinden birini o gün yaşadım. Şimdi ben de öğretmenim ve çok mutluyum.