Hayata neden hep keşkelerle başlarız? Bi düşünün yaşdığınız aşkları, üzüntüleri, hayal kırıklıklarını... zor birşey yaşanmiş anıları tazelemek, kalbin o kirlenmiş duygulardan arındırmak. Keşke herşey diye başlarız kelimelere, kelimeler cümle olur, cümleler hikaye. Kötüde olsa arada söylenmiş, ağızdan çıkan o anlamlı iki kelime. Söylerken bile cümleler şarkı söylermek gibi dökülmüyor ki ağızdan. Aşkı anlatan bi şarkı olsa herkes sevdiğine yolardı. Bilmiyorum, her şarkı aşkı anlatmaya yeter mi?

Hayat işte yaşıyoruz her canlı gibi. Hayatı zenginliğini veren aşktır, sevgidir. Aşk ateşten bi nehri mumdan bi gemi ile geçmek gibidir. Karşı kıyıya geçtiğinizde ateşten eriyen mumdan beter olursunuz. Neler görmezsiniz ki; aşkınıza biber sürmüş cadılar mı dersin, canavarlar mı dersin. Aşkı aşk yapan zorluk değil midir zaten? Leyal ile Mecnun, Kerem ile Aslı. Her biri aşkı için ölmemiş mi? Aşk tek bi hece insanın nelerine mal oluyor. Yaşanması ne kadar zor olsada, aşk evrende yaratılmış en güzel simge. İnsanlar ne kadar aşktan dolayı acı çekselerde, aşktan memnun olan yine onlar......