"____Çoban Ömer___"

Pazar günüydü. Büyük şehrin pazar sabah larını çok severim. Haftanın şehre nefes aldırdığı nadir zaman dilimlerinden biridir. kalkar erkenden hanımla beraber kah motorla kah motorsuz şehrin tadına vakıf olmak isteriz.

Bu kaçışlar bazen şehrin en güzel sesli müezzinlerinin okuduğu vede birinin bırakıp birinin başladığı sabah ezanı dinlemek olur Sultanahmette bazende kaçış olur şehirden hemen yanı başındaki istanbulun ormanlarına.

Nasibimize orman düşmüştü o pazar nevalemizi ve termosada çayı koyduk Atladık motora yolda habiplerden odun ateşinde pişmiş ekmeğimizide aldık. Gerçi ekmeğin lezzetimi yoksa fırındaki taze ekmek kokusumuydu bizi cezbeden onuda anladık saymam.

Pirinç'çi köyüne doğru gidonu çevirdim. Hanım ALLAH razı olsun bana hiç sormaz nereye gideceğimizi. köyü az geçtikten sonra. Taze toprak ve gübre kokuları genzimizde yerini alırken bizde derenın kenarın bir ağacın kenarında durduk.

Motoru birkaç metre ilerdeki erik ağacının şefkatli dallarının altına çektikten sonra bizde ıhlamur ağacının altına yerleştik. Yarabbim o ne güzel bir koku insanı sarhoş edercesine. Motrun brandasını yere güzelce serip kahvaltı malzemesini dizmeye başladık.

Bu arada yirmi otuz metre ilerde üç keçinin başındaki on oniki yaşlarında bir yavrucak bizi dikkatle süzüyordu Aslında motoru.

Yavaş yavaş ufaklık ve keçiler bize doğru yaklaşmaya başladı. Bende yemeyi bırakmış sadece çayımı yudumlarken küçük çobanı izliyordum. Ama çobanın ilgi alanındaki biz değildik.

Motora iki üç metre mesafede çömelmiş dirsekleri dizlerinde çenesi avuçlarında seyrediyordu motoru. o kadar çok istedimki aklında geçenleri öğrenmeyi ....bağırdım..

_şşşşşşt delikanlı baksana

-gel gel

koşarak geldi yanımızda ayakta duruyordu bana fırsat kalmadan hanım sordu

-adın ne senin..?

-Ömer

- gel ömer dedim çay içelim

çocuğun konuşmasında bir şey vardı sanki buraya ait değildi

Ömer hemen söze girdi

-benim babamdada vardı motor

-.............????

-Hadi yahu dedim

peşinden

-eee noldu

-kamyon çarptı

-baban diyebildim

-"...öldü..." dedi

Ne uzun saliselerdi bir yudum çay düğümlendi gırtlağıma ateş bastı heryanı hanıma baktım onunda gözleri buğuluydu.

gene Ömer kendimize getirdi bizi

-amca beni gezdirsene dedi

Hayatımda ilk defa ağlarken motor kullanıyordum artçım ise o kadar mutluyduki

Tamer Dursun