Yastığımın altında gül vardı
Adı KIRMIZI
Ve utangaçtı al yanakları
Gerdanında bir inci tanesi
Geceden kalmış çiğ tanesi
Neler görmüştü neler..
Kederle sevinç beraber
Titrek ellerinde o vardı tıfıl delikanlının
Ve aşkın ilk sözcüğüydü o.
Nice mutluluğun nikah şahidiydi
Nice acıya taziye
Gelinimin eli değmişti göğsüne
Şehidimin al kanı
Bebeğimin beşiğine takılmıştı
Babamın tabutuna
Annem ellerinde tutuyordu
Dedem gölgesinde yatıyor,
Bir ben avareyim
Bir ben yalnız.
......
Hepsi gülüyordu
Annemin elleri de
Beşik te, tabut ta
Dedemin gölgesi de gülüyordu
Bir ben gülsüzdüm
Bir ben gülden ırak.

Yastığımın altında gül vardı
Adı kırmızı
Ve mahçuptu dudakları
Suskundu, konuşmuyordu
Yorgundu gözkapakları.

Yastığımın altında gül vardı
Adı kırmızı
Ve üşüyordu kirpikleri
Titriyordu elleri
Parmaklarımdan kan damlıyordu yüreğime
Ben ağlıyordum.

Yastığımın altında gül vardı
Adı kırmızı
O uyuyordu
Ben ağlıyordum.

Aslında ne yastık vardı
Ne de altında gül
Ne mahçuptu ne utangaç
Ne de adı kırmızı
Gülüm solmuştu
Ben ona ağlıyordum...
eylül 2001-İstanbul