Şavşat ve Kültür-Sanat Öyküler

Meyve Fidanları

Müfit Aksakal

MEYVE FİDANLARI

Aysun ile ikiz kardeştik. Birbirimizi çok seviyorduk. Okula,kırlara, bahçeye, tarlaya oyun oynamaya birlikte gidiyorduk. Birlikte kitap okuyor, birlikte tiyatroya gidiyor birlikte çok güzel günler geçiriyorduk.
Bir gün babam Şavşat ilçesinde kurulan perşembe pazarına gitti. Babamın pazara gittiği günün akşamını tüm aile bireyleri olarak heyecanla beklerdik.Çünkü babam hepimize sürpriz armağanlar getirirdi. O günde babamın pazardan dönmesini heyecanla bekledik. Babam akşam olmadan pazardan döndü.
Acaba bizlere neler almıştır diye heyecanla elindeki poşetlere sarıldık.

Babam:
Yavrularım! Armağanlarınıza sonra bakarsınız. Önce şu meyve fidanlarını dikelim.
Küçük kazma ile küçük küreği alıp peşimden gelin dedi.Kardeşim Barış kazmayı, ben de küreği alarak babamın ardı sıra bahçeye gittik.

Babam , Barış sen kirazı çok seviyorsun. Senin için kiraz fidanı, Aysun! Sen de eriği çok seviyorsun senin için de erik fidanı aldım. Haydi hemen çukurları açalım. Barış,biz çukurları açarken sen de git, ibriğe su doldur getir, dedi.

Fırlayıp ibriğe su doldurup getidim. Çukurları açıp fidanları diktik. Babam, ibrikteki suyu diplerine döktü.

Aysun:
_Ben eriği çok seviyorum.Erik fidanını kurumadan büyüteceğim,dedi.
Babam:
_B u iyi bir iş bölümü oldu.Barış,sen de kiraz fidanını gerektiği zaman sulayacaksın,dedi.

Kardeşimle fidanlara çok iyi baktık.Altıncı yılda meyve verdiler. Şimdi bu meyve ağaçlarının altında torunlarımız oyun oynuyor.

Dallarına ip bağlayıp sallanıyorlar. Biz de gölgelerin de oturup söyleşi yapıyor, çay içiyoruz.

Müfit AKSAKAL

Bu İçerik 290 Kez Görüntülendi

Kültür Öyküler Üye Listesi