Doğduğumuz yatıp kalktığımız
Her an her saat ayak bastığımız
Aşına ekmeyine doyduğumuz
Kana kana baktığımız kara toprağım

Seni nasıl bırakıp buralara geldik
Burda pis havayla sararıp solduk
Senden nasibimizi aldık
Orda bağrın açık kaldın toprağım

İşlemeğle yüzümüz güldü
Şimdi her tarafın sararıp soldu
Gurbetten gelenler şaşırıp kaldı
Nasıl bırakıp geldik burya kara toprağım

Bağrında ağlayıp gülüp koşardık
Bahar olunca yeniden doğup coşardık
Seni sürmeyle haşır neşir olup düşerdik
Şimdi sana hasret kaldık toprağım

Ayak bastığımız gece gündüz
Hayal kurup gezdiyimiz
Ürün için kazdığımız
Canı cana katan toprağımız

Coşan o dağların ovaların
Nimet dolu o çayır bağların
Taşlı çamurlu o yolların
Hayatı veren toprağım

Çiçeklere renk veren
Üstüne çimenleri seren
Tahtımıza taht kuran
O güzel toprağım

Kış uyudun bahar oldu güldün
Yaza halını serdin
Binbir çeşit ürün verdin
güzde sararıp soldun toprağım

Seninle doğduk senle büyüdük
Al bayrağın gölgesinde yürüdük
İyi kötü hayatı sende gördük
Cansın kansın benim güzel toprağım

Bağrına yağmur yağmadı çatladın
Güneş battı bağrına hançer sapladın
Sabırla el açıp göğe bekledin
Yağmur yağdı hopur hopur hopladın
Hayat geldi senle toprağım

Nice şehitler bağrında yatar
Doysak o toprağa kana kana
Bedelsin sen iki cihana
Uğrunda ölürüz toprağım...

Mikail MORKOÇ (ÇALACALAT)