Çarşamba sabahı sessiz çaresiz
Uyandı insanlar o gün sahipsiz
Olacaklardan her kez habersiz
Dağlar taşlar ağladı Şavşat’ta

Bent beton değil kum ve çakıldı
Göletler yıkılır diyen ortak akıldı
Çaresiz gözle azgın sulara bakıldı
Şimdi kaybettiklerini arar Şavşatlı

Doğaya karşı verilen bu savaşta
Sellere yenik düştüler genç yaşta
Ana baba kardeşler yandı ataşta
Şimdi ağıtlar yakılıyor Şavşat’ta

Telefonla acı haber geldi kadına
Kızının hayali düştü o an yâdına
Kitap defter alacaktı kızın adına
Şimdi bir anne ağlıyor Şavşat’ta

Göletler selleri önleyecek sandılar
Ölenlerin Kaderi budur zandılar
Yok,olan canlara aylarca yandılar
Şimdi yürekler yanıyor Şavşat’ta

Artvin derelerin olduğu yerde
Şavşat ise yeşil vadili bir belde
Feryat figan oldu evleri selde
Şimdi gidenleri arıyor Şavşatlı

İnsanlar ölenlere ağıtlar yakıyor
Kadınlar siyah tülbentler takıyor
Halk beş cana ağlayarak bakıyor
Şimdi karalar bağlıyor Şavşatlı

Temmuz ayının kap kara günüydü
Dağ taş derelerin sıradan dünüydü
Orman dağ yayla Şavşat’ın ünüydü
Şimdi ise selle hatırlanıyor Şavşatlı

Şavşat içinde akardı tigrat deresi
Muta yitin yaptığı göletler neresi
Sahte bent yapılarak olmadı çaresi
Şimdi yıkık bentlere bakar Şavşatlı

Yitip giden canların sayısı belli
Arkada kalanlar aileler kederli
Bütün canlar Şavşat için değerli
Şimdi insanlar ağlıyor Şavşat’ta

Özgen Dildar Selin ailenin üç ferdi
Maynur direnerek canını sele verdi
Lütfiyenin dünyada bitecekti derdi
Selin adı selle özdeşleşti Şavşat’ta
20/08/2009