Eşe dosta atıp tutacağına,
Yazmak için al kelemi eline,
Etrafına hava atacağına,
Yazmak için al kalemi eline,

Gerçeği yaz ki kalem seni görsün,
Gönüllü ol ki sevgi seni örsün,
Lambanı yak ki zindan seni sorsun,
Işık, için al kalemi eline,

Zalime baş eğme mert ol çık dağa,
Yiğitlik destanı yazdır bu çağa,
Karun olsa boyun eğme alçağa,
Direnmeye al kalemi eline,

Aman dileyen her canlıya yol ver,
Bir el uzatana sen iki kol ver,
Aç olan insana aş ekmek bol ver,
Paylaşmaya al kalemi eline.

Kin yerine sevgi dik de dal versin,
Çiçek açsın arı konsun bal versin,
Ana arı bul seneye döl versin,
Yarınlara al kalemi eline.

Canı kutsal saysın senin görüşün,
Empatiyle şekillensin vuruşun,
Dürüstlüğe ilke olsun duruşun,
İlken varsa al kalemi eline.

Yoksulu zavallı yerine koyma,
Ön yargılı olup, gözünü oyma,
İktidar gücünle halkını soyma,
Görüyorsan al kalemi eline.

Dostlarına dönme sırtını sakın,
Savaşa değil barışa ol yakın,
Çıkar dünyasına tavrını takın,
Anlıyorsan al kalemi eline.

Kırgınlık insanda gönül kiridir.
Af etmeyen insan inat biridir?,
Hoş görülü küçük değil iridir,
Hoş görünle al kalemi eline.

İnsanlıktan sevgi çalar yürütür,
Uymasa elinden nefsi sürütür,
Hakim olmayan düşünce kırıtır,
Düşünürsen al kalemi eline.

Yoktur elbet onar onar katların,
Denizlerde gezmez kotra yatların,
Küçük tebessümle olur tatların,
Haz alırsan al kalemi eline.

Sağlıkta varlıkta çıkar çok olur,
Kadım dostluklarda çıkar yok olur,
Mal paylaşımında sözler ok olur,
Gülüyorsan al kalemi, elime.

Ölüm var yazmış kapı eşiğine,
Boşa yaşarsın demiş beşiğine,
Ayrı olsan hasretin ışığına,
Yakıyorsan al kalemi eline.

Sevgi saygı barış kalem yazmalı,
Tohum ekmek için toprak kazmalı,
İlim irfan bulmak için gezmeli,
Yazıyorsan al kalemi eline.

ARSİYANLI yazdı sözle kendini,
Yıkacak karanlığın bendini,
Taktırmadı cehalet kemendini,
Diyerek aldı kalemi eline.