Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

Anam

Seyfettin Temur

ANAM

Ulu bir çınardı köyde yaşardın
İstanbul’da komşuluğa şaşardın
Hastaya yoksula hemen koşardın
......Güz sıcağında dondun ya anam
......Bizi matemlere sundun ya anam.

Dul yaşamınla hayatı başardın
Sevgi dolu yüreğinle taşardın
Sorun engel varsa yıkar aşardın
......Gurbet ellerine kondun ya anam
…..Toprağa yüzünü döndün ya anam

Samatya hastane yoğun bakıma
Emanet etmiştik doktor takıma
Kalb çalışmaya verildi akıma
…...Kendini sedyeye verdin ya anam
…...Koca gövdeyi serdin ya anam

Eylül pazartesi gördüm yüzünü
Onun için sevmem mevsim güzünü
Tuttum elini açmadım gözünü
......Soğuk son baharda yandın ya anam
......Bize ışık veren sendin ya anam.

Sana mezar açtı Şavşatlı eller
Ebediyen sustu konuşsa diller
Artık çalmaz oldu kapında ziller
......Acı haberini aldın ya anam
......Senin yokluğuna yandın ya anam.

Acın kalbime ok gibi çakıldı
Cenazende senin resmen bakıldı
Matemine kara yazma takıldı
......Dostların kalbine doldun ya anam
......Yanmaz ocağınla söndün ya anam.

ARSİYANLI geçmez ecele ünüm
Anamla birlikte yok oldu dünüm
Kaya dibinde artık kalmadı günüm
......Gönüllere giden yoldun ya anam
......Babamın yanına kondun ya anam.

09.09.2008

Bu İçerik 266 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi