Merdivenden kâh inerim çıkarım
O oda bu oda gezer bakarım
Kimseler kapıyı tıklatır diye
Kulağım kapıda bir ses beklerim

Konak sahibi derdi Rasim gelince
Ben geldim diyordu kendi dilince
O seslere hasret kaldım ben artık
Geçen mevsim bu dünyadan göçünce

Bu yalnızlık kırar benim belimi
Kimse tutmaz bu ihtiyar elimi
Şu kuşlardan gayri sormaz halimi
Garip kaldım gelen giden yok gayri

Bazen kalkar bir oğluma giderim
Orda can evimden darbeler yerim
Her halde ağlamak benim kaderim
Diyemem kimseye kime ne derim

Çocuklarım her birisi bir yerde
Kim dayanır bu yaşında bu derde
Hey kızlarım oğullarım canlarım
Garip kaldım burada nerdesiz nerde

Yaşlı ve yalnızım biçare kaldım
O geçen günlere yandıkça yandım
Evin her yerine sinmiş o günler
Ağlarım gözyaşıyla kandıkça kandım

Keşke O olsa da yatalak olsa
Yeter ki yanımda nefesin alsa
O zaman dünyalar benim olurdu
Mezardan kalksa da yanıma gelse
Ya da mezarlığa beni de alsa...