Dağların göllere dik dır duruşu,
Ovanda bir başkadır at sürüşü,
Karakolda bekler, asker, çavuşu
Yıkılmaz siper gibisin Arsiyan.

Bir odaya çoluk çocuk sığarlar
Ağılda koyunla, keçi sağarlar
Gelen gideni şaşorti ağırlar,
Fedakâr ana gibisin Arsiyan.

Gençiyana tırmanarak çıkarlar
Zirvesinden uzaklara bakarlar
Gördüklerine hep ağıt yakarlar
Tüten ocaklar gibisin Arsiyan

Gezmeye mecbur patikadır yolu,
Sedava Muğovul davar kız gölü
Boğa gölde alır camuşlar dölü.
Bulunmaz bir dost gibisin Arsiyan.

Kızlar giyer sarı mavi,yeşiller
Pancarcıda vardı özel koşullar
Ayak uydurmazlar yeni nesiller,
Nişanlı bir kız gibisin Arsiyan

Veletın bayırı arsiyan dağı
Zemburunda yok ne bahçe ne bağı
Dağların tepesinde buzul çağı
Doğanın aşkı gibisin Arsiyan

Kız gölünde yaşar perinin kızı
İçinde vardır aşklardan bir sızı
Ortaya çıkmaya bekler yazı
Dik duran ozan gibisin Arsiyan

ARSİYANLI der ak suyun durulmaz.
Gitmeyene yayla adı sorulmaz,
Senin doğanı gezenler yorulmaz,
Sen benim evim gibisin Arsiyan.

20 Temmuz 1999