Alnına yazılan kara yazıyı
Yıllar yılı silemedin Artvin’im
Rus’un Ermeni’nin zulümlerinden
Hep ağladın, gülemedin Artvin’im

Ermeni’den sonra İngiliz geldi
Bayrağını taktı bağrını deldi
Gürcü’yü uyardı aklını çeldi
Hiçbirini dilemedin Artvin’im

Dokuz yüz yirmi bir, yedi Mart’ında
Anavatan ağır bastı tartında
Türklüğünle kaldın nüfus kartında
Acıların silemedin Artvin’im

Yuvasın dağıtıp kaldılar sende
Türklük sevdasıyla doldular sende
‘Yavrum’ diye diye öldüler sende
Çözümünü bulamadın Artvin’im

Yıllar sonra sarp kapısı açıldı
Karşılıklı ziyarete geçildi
Kahveler de kardeş kardeş içildi
Hoş anıyla dolamadın Artvin’im

Hiçbir kuvvet sana leke sürmesin
Bundan sonra halkım acı görmesin
Canlar versin sularını vermesin
Mutlu nağme çalamadın Artvin’im


Aileleri Gürcistan"da, kendileri köyümüzde kalan, onlara hasret yaşayıp ölen Ali ve Ömer Amca"ların anısına yazılmıştır.

Fatma Biber