Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler
Aya Çıktılar
Yirminci yüzyılın acayip feni
Bugün, yarın derken aya çıktılar.
Attılar füzeyle birkaç insanı,
Dünya ibret alsın diye çıktılar.
İnsanoğlu bindi ilim atına,
Ulaşıldı semaların katına.
Şairler başladı bunun metine,
Sanki yürüyerek köya çıktılar.
Bu hayal da gerçekleşti dünyada,
Apollo onbirle etti elveda.
Varıldı hedefe o yörüngeda,
Dakkaları saya, saya çıktılar.
Cihan tarihine eser yazdılar,
Aya varıp üzerinde gezdilar.
Milyarlar miktarı para ezdilar.
Dünya bayram yaptı, toya çıktılar.
Bu kadar marifet âlimler işi
İlk hamlede gönderildi üç kişi.
Ordan almak için toprağı taşı,
Bilinmeyen bir karaya çıktılar.
Bitmemiş o yerde ağaçlar, otlar,
Sükûnet denizi virane yurtlar.
Birkaç saat kalan o astronotlar,
Geri dönüp bu dünyaya çıktılar.
Der GÜLPAŞA; cahil yolda koşamaz,
İlim karşısında deniz coşamaz.
Diyorlar ki orda insan yaşamaz,
Madem ki öyledir naya çıktılar.
Bugün, yarın derken aya çıktılar.
Attılar füzeyle birkaç insanı,
Dünya ibret alsın diye çıktılar.
İnsanoğlu bindi ilim atına,
Ulaşıldı semaların katına.
Şairler başladı bunun metine,
Sanki yürüyerek köya çıktılar.
Bu hayal da gerçekleşti dünyada,
Apollo onbirle etti elveda.
Varıldı hedefe o yörüngeda,
Dakkaları saya, saya çıktılar.
Cihan tarihine eser yazdılar,
Aya varıp üzerinde gezdilar.
Milyarlar miktarı para ezdilar.
Dünya bayram yaptı, toya çıktılar.
Bu kadar marifet âlimler işi
İlk hamlede gönderildi üç kişi.
Ordan almak için toprağı taşı,
Bilinmeyen bir karaya çıktılar.
Bitmemiş o yerde ağaçlar, otlar,
Sükûnet denizi virane yurtlar.
Birkaç saat kalan o astronotlar,
Geri dönüp bu dünyaya çıktılar.
Der GÜLPAŞA; cahil yolda koşamaz,
İlim karşısında deniz coşamaz.
Diyorlar ki orda insan yaşamaz,
Madem ki öyledir naya çıktılar.
Bu İçerik 211 Kez Görüntülendi