Günler güz yaprakları gibi birere birere dökülürken ayaklarımın dibine, ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
SEN YOKTUN...

Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında. Her köşeyi , her parkı, her ağacı ezberledim. Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım.
SEN YOKTUN...

Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı.
Her bir hücrenin acısını ta yüreğimde hissettim.
Beni o enkazın altından çekip alacak elini aradım
SEN YOKTUN...

Özlem şarkılarını ezberledim.
Kimini bağıra bağıra, kimini fısıltıyla söyledim.
Karanlığa haykırdım hasretini.
Sesimi duyacaksın diye bekledim.
SEN YOKTUN...

Senden gelecek tek bir haberi bekledim.
Saatler asırlar gibi geldi.
Çalan her telefonu yüreğimin deli çağlayana dönen atışlarıyla açtım.
Senden başka duyduğum her seste hep aynı hayal kırıklığını yaşadım.
Onlar beni duymak istiyordu, bense seni
SEN YOKTUN...

Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına bıraktım her gece. Bir an önce sabah olsun diye. Uykunun beni çekip almasını istedim. OLmadı ! Kaç gece sabah ettim gözlerimi kapamadan, kaç gece merdivendeki ayak seslerini dinledim, belki gelen sensindir diye.
SEN YOKTUN...

Her yağmurla birlikte hüzünde yağdı bu kentin üstüne. Bulutlar yalnızlığın işaretiydi. Benim için. Beni ıslatan yağmur olmadı. Ben senin özleminle ıslaktım her mevsim. Hayat MERHABA dedi bahara çiçek çiçek. Uzun kıştan sonra gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördm.
SEN YOKTUN...

Her istasyon, her otogar adresim oldu. Bir trenden inersin sandım. Otobüsten inen her yolcuya sensin diye baktım yada yolculuklara vurdum kendimi. Kimsenin uğramadığı köylere, adı duyulmamış kasabalara gittim. Senden bir iz aradım ama
SEN YOKTUN...

Gözümden bir tek damla yaş akmadı. Onlar sana aitti, sana kalmalıydı. Kimselere söyleyemedim acılarımı, Bekleyişimin öyküsünü kimseye anlatamadım. Nice fırtınalar koptu yüreğimde. Dağlar dövdü hayallerdimi. Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz; içimi dökecek bir insan aradım
SEN YOKTUN...

Senizin sonsuz maviliğine umut bağladım.
Kıyılarda tükettim bekleyişimi. Hep sensiz gemiler geçti limanlardan. Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.
SEN YOKTUN...

Her gece ay paramparça oldu.
Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara. Yıldızları saçına takıp gelmeni, Ay'ı avucunda bana getirmeni ve birgün güneşle doğup aydınlatmanı bekledim bu zindan karanlığımı.
AMA
SEN YOKTUN................................