besbelli mayamda tuz yok
tenimi yakar güneş ve mavi
dağ sularını özlerim – gözeleri
bir balık oltaya takılmış gibi
yamaçlara çeker soluk alışlarım

varınca şenlenir çayırlar diz boyu
cemre cemre düşer toprağa terim
kuzu sesi kurt sesi hep aynı tını
bulutlar ağlaşır ayrılıklara
yeşillenir yaylalar – süt kokar ellerim

her renk dağlardan gelir bilirim
ona açar çimen çiçek
dumanlı gecelerde titrek
doru atların terkisinden
kar kürtüklerine inerim

patikaların gittiği yerdir o
izlerin bittiği
tutmuşum eteklerinden
dönüp bakmaz ama
ben dağları anam bilirim