Ben bu dünyada olduğum zaman
İçim hep acıyla doldu, hep üzüldüm hayata küstüm
Ben bu dünyada hep yanlız kaldım

Hep acının, üzüntünün sancısı vardı
Her seferine ağlayan
Hep üzüntünün gölgesi vardı yanımda
Beni mutsuzluğa götürmek için

Sevgisizliğin basmakları
Hep benim önümde dikiliyordu
Sessiz bir odada yapayanlız öldüm