Dinleyin dostlar ben anlatayım
Bizim köyün tadı tuzu kalmamış.
Sönmüş ocaklar tütmüyor bacalar
Hal hatır soracak hali kalmamış

Her tarafı diken almış yürümüş.
Bağı bahçesinde ağaç kurumuş
İnsanlık ölmüş kavga büyümüş
Muhabbet edilecek hali kalmamış

Tarla çayırları çiçek bürümüş
Yaş ilerlemiş evler çürümüş
Ormanlarda çamlar kurumuş
Sürüp getirecek öküz kalmamış

Koyun kuzuyu satmış kalmamış
Tükenmiş takatı feri kalmamış
Devlet babadan yardım almamış
Muhab bet edecek dalı kalmamış

Yayla larında koyun kuzu melerdi
İntizarı yüreğimi delerdi
Dudaklarında yavrum inlerdi
Selam gönderecek oğul kalmamış

Kapıdan sığmayanlar küçülmüş
Toprağa girecek kefen biçilmiş
Saç sakal ağarmış dişi dökülmüş
Yürüyüp gidecek hali kalmamış

Eskisi gibi sevgi kalmamış
Atasına bir selamın salmamış
İnsanlık ölmüş haya kalmamış
Merhaba diyecek pir kalmamış

Çatılar çürümüş kiriş kalmamış
Sap saman atacak dirgen kalmamış
Tırpanlar paslanmış, tırmık kırılmış
Harman dövecek gemi kalmamış

Yaz aylarında dolup taşıyor
Ocaklarında türlü türlü yemek pişiyor
Şehir çocuğu atasına şaşıyor
Odun kesecek hızar kalmamış


Gurbet kuşu yazdı ağladı
Demir kapıda kimse kalmadı
Serhat şavşat ta kimse durmadı
Yürüyecek yoldesem oda kalmadı

HÜSEYİN YAZGAN