Azgın sular Çoruh gibi akardı
Bıyıkları büker aynaya bakardı
Yeşil gözleriyle kızları yakardı
Şimdi ise merdiven çıkamaz oldu

Yürüyüşte heybetiyle adım atardı
Gölgeye gider sırt üstü yatardı
İnsanları dost sohbetine katardı
Şimdi ise yolda yürüyemez oldu

Sobasını yakmaya odun arardı
Kütük bulur kollarıyla sarardı
Baltayı alır bir vuruşta yarardı
Şimdi ise baltayı tutamaz oldu

Şehre giderken arabaya binerdi
Şoförün sözlerine kızar inerdi
Tek başına da olsa yaya giderdi
Şimdi ise arabalara binemez oldu

Hasretle günlerini düşler anardı
Hüzünlenir ağlar gözleri kanardı
Komşusuna dost olmayana yanardı
Şimdi ise komşuları anamaz oldu

Dostlarla çıkar ilişkisi kurmadı
Bencil olanın yakınında durmadı
Garibana zavallıya hiç vurmadı
Şimdi ise yalnız yaşayamaz oldu

Yaşarken çıkarcı insanlar belirdi
Bazen yalancı hilekârlar gelirdi
Onları görünce sinirden delirdi
Şimdi ise dostlarını göremez oldu
10/09/2000