BIRAKTIN GETTİN
Pilekide gevreği pişirir yerdin
Pişiyi keteyi, bıraktın gittin
Puğaça iyice kızartın derdin
Gevreği kuymağı, bıraktın gittin

Bakır tavalarda pişi pişirdin
Kuşğanada ayran aşı taşırdın
Ambardan gizlice peynir aşırdın
Peynir boranını bıraktın gitti

Kağnın sesini yolda duyardın
Malı otarmadan sabah cayardın
Ağılda sürüyü bir bir sayardın
Koyunları merada bıraktın gittin

Dostları kendine aymak yapardın
Sütü kaynatarak kaymak yapardın
Mısır unu ile kuymak yapardın
Sofrada cadiyı bıraktın gittin

Peyniri saklardın ağaç külekte
Poğaçaya un elerdin elekte
Sallamaya arar gücü bilekte
Egişi terekte, bıraktın gittin

kaygana yapardın bakır tavada
buğday kuruturdun sıcak havada
Oluktan taşırdın suyu kovada
Suda güğümleri bıraktın gittin

Elma korovayı, tasta ezerdin
sabahları çorba içer bezerdin
Düğünlere makar olur gezerdin
Gelini bar başında bıraktın gittin

Tırpan eskimiş iş görmez haşattı
Beline bağlı örs, çekiç vasattı
Buğday lazut, kabak, bunlar hasattı
Tahılı hasırda bıraktın gittin

Öküz arabası, kara sabanı
Kütan hızek zincir, tarla tapanı
Dirgen tırmık kazma kürek çapanı
Tarlada çayırda bıraktın gittin

Bağını bostanı her yıl kazardın
Nadas kalmasına hemen kızardın
Borca karşı tarla rehin yazardın
Nadasa napuzar bıraktın gıttin

Harmanda sıcaktan öküz kaçardı
Bir birine pelenk olur lazut saçardı
Külek.kolopayı poşa yapardı
Sashaviy, hoppoda bıraktın gittin

Kırılan çepere direk olurdun
Ot, çala, samana merek olurdun
Harman savurmaya yürek olurdun
Tığı karapanda, bıraktın gittin

Güzün bayırlarda neker çekerdin
Aç kalan hayvana geven sökerdin
Yemeyen hayvana çala dökerdin
Malları ahırda, bıraktın gittin

Tosunlar güçlensin diye burardın
Koyun kuzuları komda arardın
Yağız tayı üşür diye sarardın
Tayları yaylada, bıraktın gittin

Nazar değdi comart öküz çatladı
Kağnının tekeri, maran patladı
Araba devrildi, bondruk katladı
Öküz arabasını bıraktın gittin

Zamana uymadı, durdu çarkımız
Hep gurbet kokarız yoktur farkımız
Bitmedi yaşarken hayat korkumuz
Köydeki hayatı, bıraktın gittin

Fakir fukaralık Şavşat’ı vurdu
İnsanını gurbet iline sürdü
ARSİYANLI içten ah çekip durdu
Doğduğu yerleri bıraktı gitti

04.04.2004