Sana yükseklerden baktım Şavşat’ım
Sahara’dan, Cindağı’ndan, Velat’tan
Bir vadiye saklanmışsın giz gibi,
Gerdek gecesi damattan ürken,
 al duvaklı, pembe yanaklı gelin gibi kız gibi.

Seni yüksekten seyretmek hoş oluyor Şavşat’ım
Bilbilen’den, Kaçkar’dan, Arsiyan’dan
Sevgiyle bakan nemli gözlerin bana hüzün veriyor Şavşat’ım,
Neden ağladığını biliyorum ama sen ağlama Şavşat’ım.
Çünkü sen bir çiçeksin,lale gibi sümbül gibi, bir karanfil gül gibi.

Belki kışın soluyorsun bir yayla çiçeği gibi.
Ama sen kışın solsan da, ocakların boş kalsa da
Yazın doluyorsun,taşıyorsun bir mesire kent gibi,
Sen bir sevgi sen bir barışsın Şavşat’ım.

Sana ulaşmaya can atanlar, Berta köprüsünden sonra
Rampada zorlanarak yol alan araçlarının penceresinden
Teneffüs ettikleri havanı, ılgıt ılgıt esen rüzgarın getirdiği kokunu hissediyorlar.
Dağlarından tepelerinden gelen, bazen azgın, bazen berrak
Suların şırıltısını, Çoruh havzasına hızla ilerlediğini gözlüyorlar
Hasretle sevgiyle.

Sen bir başkasın Şavşat’ım,
Seni sözle izah edemediğim için
Şiire taşıdım, ama bir şiirle de seni izah etmek mümkün değil Şavşat’ım

Yahya Kemal Beyatlı, İstanbul’u izah etmiş.
“Sana Dün Bir Tepeden Baktım” şiiriyle.
Bende seni adınla sanınla izaha çalıştım benim Şavşat’ım
Belki sen bir İstanbul değilsin ama,
Gerçeği söylersem sen İstanbul’dan
Daha güzelsin canım Şavşat’ım

16 Mart 2006
Seyfidar TABAN