28.11.2006 tarihinde Alanyurt Belediye Başkanı Habib ÖZDEDE ile bir muhabbet esnasında köylerden konuşurken “Ağacı bile insandan küsmüş köylerin” demesiyle hemen aşağıda yazılı şiir aklıma düştü. Şiir sanatıma bir şiir daha kazandıran Sn. Habib ÖZDEDE’ye saygılar sunar, teşekkür ederim.

DARGIN KÖYLER
------------------------------------------------------------------
Fırtınalar kopmuş, bulutlar ağlıyor
Yağmuru insandan küsmüş köylerin
Kurumuş çeşmeler yosun bağlıyor
Pınarı insandan küsmüş köylerin

Başka bir nedeni yoktur ki bence
Kökleri kurumuş dalları ince
Yaprakları solmuş su vermeyince
Ağacı insandan küsmüş köylerin

Yerdeki karınca görmedi bizi
Ne kuşun kanadı ne tavşan izi
Ne kedi miyavlar, ne meler kuzu
Hayvanı insandan küsmüş ağlıyor

Pilavdan ayrılmış tavuğun budu
Çorbanın tuzu yok, yemeğin tadı
Çoktan unutulmuş lavaşın adı
Sofrası insandan küsmüş ağlıyor

Biçilmez çayırı, yok ki ırgatı
Bozulmuş kalmamış çeperi çiti
Buğdayın yerine ısırgan otu
Tarlası insandan küsmüş köylerin

Duvarları çökmüş yıkılmış baca
Hamur koyulmamış ocakta saca
Dumanı bir başka inmiş yamaca
Yaylası insandan küsmüş köylerin

Ayağım yetişmez yolum çaresiz
Kolum uzanmıyor elim çaresiz
Gümani ne dese dilim çaresiz
Ozanı insandan küsmüş ağlıyor

29.11.2006
İmsak KILIÇ

(Şiiri karalama kağıdından okudum, beğendim; daktilo ederek, herkesin okuması için yayınlanmasını istedim.) 23.12.2006 Mustafa ÇELİK-Şalcı