Şavşat ve Kültür-Sanat Şiirler

Doğayı Biz Karalttık

Seyfettin Temur


Doğa bize,su hava,toprak besin verdi
Yeşillik içinde topraklarını yere serdi
İnsanların anlayışsızlığı doğayı gerdi
Tabiatın verdiği nimetleri kimi yerdi

Yaşardı yalnızca dağa da tek başına
Ekmeği için bakardı toprağın taşına
Ekmek kavgasıyla gelmişti elli yaşına
Sıcakta çalışmaktan ter gelirdi kaşına

Tadı kalmadı pişirdiğin arpa ekmeğin
Bağda çalışıp işçiliğe verdiğin emeğin
Sebzeler organik olmuyordu yemeğin
Hormonlu besinler kaderim demeğin

Bağ bahçede çalışanların derdi çoktur
Evde oturanın insanların haberi yoktur
Yemeğini hazır yiyenlerin karnı toktur
Ağacı toprakta dik tutan gövde koktur

Ev yapmağa diktiğim ağaçları yoldum
Doğaya haksızlık edip kinlenip doldum
Yok olanlar karşısında sararıp soldum
Bina uğruna yaşadığım doğadan oldum

Evrenin havasını bencil kişiler çaldı
Doğanın verdiği nimetleri kimler aldı
İnsanlar yaşam mücadelesine daldı
Yaşadığımız doğayı yok etmekle kaldı



Fabrikalar tarım arazine kuruldu
Doğadaki kuşlar avcılıkta vuruldu
Çiftçilik, tarım yapılmadı; duruldu
Köylüler topraklarından sürüldü

Fabrikalar çalıştı dumanı indi yere
Sular akmaz oldu çaresi oldu dere
Ağaç dalları kurudu düştü yerlere
Dünya çölleşti anlayamadık bir kere

Tarım araziler yok pahasına satıldı
Paralarla eğlence yerlerde yatıldı
Yaşamına yeni arkadaşlıklar katıldı
Beğenilmeyen eşyalar evden atıldı

Yol, su elektrik geldi diye sevindik
Köylerimiz şehir oldu diye övündük
Köylünün ilgisizliğine karşı dövündük
Şehirlinin yalanını duyunca sövüldük

Pileki yerine kuzine sobaları alındı
Ürettiği nesneler kendi öz malındı
Kentlerde yaşamak bizlere yalındı
Şehirde yaşarken dostlukta çalındı

Para için ormanlarımız bir bir satıldı
Ağaçlar kesildi dal,gövde yere atıldı
Yok olan koruluklara yenileri katıldı
Para bitince fabrika kapısında yatıldı

Tarım arazileri konut yeri için satıldı
Yer kalmayınca doğada yenileri bakıldı
En uygunu orman arazisi deyip yakıldı
Küller sönmeden satılık levhası takıldı


Doğayı korumak için tabelalar çakıldı
Tabela gizlice söküldü yerinde yakıldı
İnsanları uyarmak için tekrar takıldı
Koruma yerine getirilmedi boş bakıldı

Yapmayın etmeyin ayıptır denmedi
Hak edilenleri beraberce yenmedi
Yetim hakkı boğazlarından inmedi
İnsan olanlar bu işi hiç beğenmedi

İnsanla doğa bir gün yapacaktır barış
Ölçecekler bir gün toprağı karış karış
Barışta kendi aralarında yapacak yarış
Olmayacak artık birbirlerine yalvarış

Tarımda çalışma birlikte emek ister
Dimdik ayakta kalmak, çalışma ister
Doğanın yanında ise, söylemek ister
Yaşama direnmeyene ne demek ister

Doğada insanlar üzülür ağlamak ister
Doğa dostluğu insanlar sağlamak ister
Yanmış orman yüreğini dağlamak ister
İnsanla doğa gönülden bağlanmak ister

Köyde doğanın verdiğiyle yaşardık
Birlikte yaşamayanlara şaşardık
Doğayla birlikte coşar taşardık
Mutluluğu doğal yaşamla başardık

Bize yüreğini açan doğaya tapardık
Bazen dosta tekme vurur sapardık
Ekmeğimi aşımızı birlikte yapardık
Kimi zaman ekmek bulamaz apardık

Doğa mücadelesine yalnız yürürdü
Ormanlar içinde varlıklar çürürdü
Zarar veren nesneyi doğa kürürdü
Her şeye rağmen ağaçlar dururdu

Doğanın ihtiyacını kendi yarattı
İnsanlar yok etti hayatı kararttı
Önce suyunu kesti yeşili sararttı
Halk bu duruma uzaktan seyretti


Doğa yok oldu kalmadı bitki örtüsü
Pınarlar kurudu çıktı suların tortusu
Ötmüyor doğada böceklerin börtüşü
Kalmadı bitkilerin havadaki çörtüsü

Erozyonda toprak kaymaya başlar
Orman yanınca içinde canlıyı haşlar
Bitki örtüsü üzerinde durur taşlar
Yok olan ağacın yerinde olur yaşlar

Doğadaki tarım arazileri yok oldu
Doğa yok olmadan besinler boldu
Olan bitkileri kendiliğinden soldu
Kırsal kesim bitince kentlere doldu

Doğal varlıkların topraktan gitmesi
Yeşil bitki örtüsü oksijenin bitmesi
Yağmurların topraklardan küsmesi
Tabiatın bulutların rüzgarın esmesi

Yaşamı doğa sevgiyle karıştırmalıyız
Dostlukları birlikte yarıştırmalıyız
Doğayı seven dostla tanıştırmalıyız
Doğayı insanlar ile barıştırmalıyız

Seyfettin TEMUR

Bu İçerik 215 Kez Görüntülendi

Kültür Şiirler Üye Listesi